BURHAN GÜNEL ARAMIZDAN AYRILDI

Kemal Düz
E.Posta: kemaldz@hotmail.com



Her şeye alışılıyor. Ölümler hariç. Çok üzgünüz. Yazar Burhan Günel aramızdan ayrıldı. Çok çok erken ayrıldı. Oysa tasarladığı, yazmayı düşündüğü ne çok kitap vardı. Mücadeleler içinde geçen bir yaşam noktalandı. Burhan Günel, Hatay ve memleket sevdalısı güzel bir insandı. Hatay'a sonsuz derecede aşıktı. “... Beni bu topraklar ve kadınlar yetiştirdi, var etti. Şimdi gönül borcumu ödemeye, sorumluluğumu yerine getirmeye çalışyorum.” der bir kitabında. Ne yapar eder, her fırsatta atardı kendini memleketine. Geldikçe de kitabevine de uğrardı. Edebiyattan, sanattan, yazmayı planladığı eserlerden söz ederdi. Hatay onun için yaşamının ayrılmaz bir parçasıydı. Yazılarını daha çok burada yazardı. 1947 yılında Antakya'da doğdu. Ailesinin kökeni Konya – Ermenek'di. Konya'da ortaokul ve lise'yi parasız yatılı olarak okudu. Liseden sonra Hava Harp Okulu'nu girdi ve 1967 yılında Hava Subayı olarak Türk Silahlı Kuvvetlerin'nde görev yapmaya başladı. Bir süre pilot eğitimi gördükten sonra Maliye Subayı oldu. 1975 - 79 yıllarında Adana İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi'nde okur. 1989 yılında Binbaşı rütbesinde iken emekli oldu. Önemli ilk ürünü Cumhuriyet Gazetesi Sanat ekinde (1971) yayınlanmıştır. Daha sonraları; Varlık, Türk Dili, Türkiye Yazıları, Güney gibi dergilerde öykü, şiir, deneme ve eleşiri yazıları çıkmıştır. İlk romanı ' Ökse 'de (1972), çalışmayı ağa oğlu olmasına yediremeyen, dört çocuklu bir aile babasıyla, kendisiyle en az yirmi yaş küçük karısının çıkmazdaki yaşam öyküsünü konu eder. Romanda geçen, Nuriye tipi gerçekten Antakya'da yaşamış bir kadından esinlenerek kurgulanmıştır. Ökse'nin devamı olan, 'Yağmurla Giden' romanı da Hatay'ı anlatır. 'Acının Askerleri' İşgal ve kurtuluş günlerinden başlayıp, 1980 mahalle işgallerine kadar uzanan süreci kapsar. 1974 yılında yayınlanan 'Umut Zamanı' romanı Hatay ve Çukurova'daki dış göç olgusunu ele alır. Belgesel roman özellikleri taşır. 'Kalanlar ve Gidenler'de Akdeniz kıyısındaki bir kasabanın sınırları içinde 1957 Türkiye'sinden bir kesit sunar. 'Sonsuz Aşkım Hatay' (2006) isimli anı kitabı, çocukluk ve ilk gençliğinin geçtiği Antakya'yı ve İskenderun'u anlatır 'Baraka' adlı romanında, havacılık mesleğinden edindiği deneyimleri, İncirlik üstünde olup bitenleri dile getirmiştir. Bunların dışında pek çok öyküde Hatay ve Çukurova'yı anlatır. 12 Mart dönemini 'Ahtapot ' isimli romanında, Sivas olaylarını ise 'Ateş Uykusu'nda anlatmıştır. Kendisi de Sivas'da yanmaktan kurtulanlardan biridir. Son romanı 'Çatalkaplan' gerçek hayattan alınmadır. Kendisiyle, zamanla ve toplumla yüzleşme romanıdır. 2005 - 2011yıllarında ülkemizde ki yaşanılanları anlatılır. Kurumlar ve kişiler gerçektir. Bütün bunlar, memleketine ve halkına bir şekilde kültürel bir borç ödemedir. Çok yönlü bir yazardır. Edebiyatın her alanında kalem oynatmıştır: Roman, şiir, deneme, eleştiri, tartışma, gezi yazıları... Yazınsal ürünlerinin dışında, çeşitli formlarda, dörtyüzü aşkın oyunu TRT radyolarında seslendirildi ve yayımlandı. 90'lı yılların başından beri resim eleştirleri ve sergi yazıları yayımlanıyor. Burhan Günel, bir dil ustasıdır. Akıcı ve duru bir dil kullanır. Daha çok dönem romanları yazmıştır. Zaman ve mekan eserlerinin temel ana öğesidir. İmgeyi şiirlerinde olduğu gibi, romanlarında da zengin bir şekilde görmek mümkündür. Eserlerinde halkın acılarını sıkıntılarını sevinçlerini anlatmıştır.Muzaffer Buyrukçu, şöyle demektedir: “Burhan Günel, öteden beri çocuklara, yeniyetmelere, kadınlara, yoksul ve orta tabaka insanlarına yazarlığının kapılarını açmıştır. Öykülerini, romanlarını onlardan oluşan bir kadronun serüvenleriyle doldurmaktadır..”
Romanları Cumhuriyet Tarihinin panoramasıdır. Şiir için, 'Şiir benim ilk aşkımdır. Sonsuzdur ve hep gizli. “ der. Eserleri; Şiir: Sonsuz ve Gizli, Adınla, Aşk Dedim Ona. Roman: Ökse (1972), Umut Zamanı (1974), Yağmurla Giden (1976), Aksayan (1979), Acının Askerleri (1981), Kalanlar ve Gidenler (1984), Ve O Güzel Kadının Çocukları (1985), Eski Desenler (1986), Yasak Odası (1987), Baraka (1991), Ateş Uykusu (1997), Ateş ve Kuğu (2004), Güz de Geçer, Bülbülü Öldürelim (2008), Ahtapot (2011), Bütün Zamanlar( 2009), Çatalkaplan (2012). Öykü: Sevgi Bağı (1974), Başka Bir Yaz (1980), Dünyanın En Güzel Kadını (1984), Yine Bir Gülnihal (1984), Nergiz (1985), Bisiklet Günleri (1987), Fayton (1988), Evet Aşk(1990), Ateşi Seçtim (1993), Karanfil ve Hançer (1994), Çiçekler Korunağı (1999), Kar Düşleri (2000), Uzun Yol Sürücüsü (2001). Sonsuz Aşkım Hatay (2006), İnceleme-Deneme-Eleştiri: Benzer Romanlar(1986) Karşı Yazılar (1994). Günlük: Günlerden (1994), Çocuk Edebiyatı: Evcilik Oyunu (1973), Ağlama Bebeğim (1976), Dost Eller (1980), Sevinç Dolu Bir Akşam (1980 ), Kayısı Ağacı (1987), Penceredeki Çocuk (1981). Ödülleri: 'Sevinç Dolu Bir Akşam' ile Kültür Bakanlığı'nın düzenlediği Çocuk yapıtları yarışması'nde Başarı Ödülü'nü kazandı (1979). Mehmet Ali Yalçın Roman Ödülü'nü 1982'de, 'Kalanlar ve Gidenler' ile aldı. 'Acının Askerleri' ile Mehmet Ali Yalçın Roman Ödülü'nü (1981), 'Başka Bir Yaz' ile Türk Dil Kurumu Ödülü'nü (1981), 'Yine Bir Gülnihal' ile Nevzat Üstün Öykü Birinci Başarı Ödülü'nü (1983), 'Söylence' ile Ömer Seyfettin Öykü Ödülü'nü (1984), 'Ateş Uykusu' ile Yunus Nadi Roman Ödülü'nü (1997), Çiçekler Korunağı ile Yunus Nadi Öykü Ödülünü kazandı (2000). Truva Kültür Sanat Ödülleri / Yılın Edebiyatçısı (2005) ödülünü almıştır. Son yıllarında hastalıklarla uğraşarak geçti günleri. Hasta haliyle yine de yazmadan vazgeçmedi. Burhan Günel, 21 Aralık 2012 günü, 64 yaşının eşiğinde aramızdan ayrıldı. Kırkbir yıldır aralıksız yazan, Burhan Günel'e kırkbir kere maşallah demeden geçemiyoruz. Işklar içinde yatsın. Daha anlatacak çok şeyleri vardı. Edebiyat dünyası değerli bir yazarını daha kaybetti. Sanatın para etmediği yıllarda dirençle yazdı, üretti. Cesurdu, yiğitti yeldeğirmenlerine karşı mücadele ile geçti ömrü. Eserleriyle aramızda hep yaşayacak.