Yaşam kısa, sanat uzun, fırsat aceleci, deney aldatıcıdır. -Hippokrates |
|
||||||||||
|
Dalgalanan yüreğimi Durdura bilir misin sen! Ya dağlarda uçan karakuşları, Öldüre bilir misin sen! Dur! Dinle sahilin şırıltısını, Sanki sahil konuşuyor. Yoksa o da mı âşık? Kim bilir ki sahilin âşık olduğunu, Kim deyiyor ki! Yüreklerin derinliklerini… Kimse, Sevgili kimse… Sen mi kalbimi çaldın, Yoksa ruhun mu? Kimsin sen! Sevgili, Kimsin! Bekle! Sadece bekle… Beni bekleme… Uçurumda kaybolan yıllarımı bekle… Bekle ki, Hesap versin! Geçmişimi neden sensiz yaşattığını… Kalbin başkasına mı ait yoksa… Bana mı? Susma sevgili! Konuş… Bekli biraz uçuğum ama… Seni sevmeyecek kadar kaçık değilim! Beklide biraz sarhoşum. Söyle sevgili… Sen mi sarhoş ettin beni Yoksa… O güzelliğin mi? Biliyorum şiirlerim kızacak bana, Neden seni sevdim diye… Belki de bıkacaklar, Bu kadar yazdığıma… Of! Bıktım artık. Bu kalbimden, Sen deyiyor başka demiyor… Ne olursun sevgili, Gel yeter artık. Mezar taşına bakmaktan utanıyorum. Biliyorum, Mezar taşında gelmemi istemiyor… Haydi sevgili… Ordan kalk gel. Beni sevdiğini söyle... Bende yontulmamış, Eski yunan şarkılarını mırıldanayım. Sende mi bıktın benden. Söylesene... Dayanamıyorum sevgili. Dayanamıyorum yokluğuna... Bıktım Allahım al canımı? Kurtar beni bu kalpten, Asrtık taşıyamıyorum. Ağır geliyor... Menfaat merkezi gibi olmuş. Tüm caddeler... Korkuyorum. Benide birgün kapacaklar diye... İnsanlar neden bu kadar tuaf! Söylesene sevgili... Sen değil midin? “Âşıklar ölümsüzdür.”diyen Neden susuyorsun? Konuşsana… Sen beni yok ettin! Şuan: Üzerimde cami avlusunda, Çalınan giysi… Kalbimde de eski Fransız şiiri… Ruhumda ise; Beş para etmez, Kokuşmuş vücudum. Sakın ağlama sevgili… Ağlarsan! Dökersin kendini… Ağlarsan! Dağların eteklerindeki âşıklarda ağlar, Yok olursun! Ebedi Dünya da… Sadece yok olursun! Loş ışıklar altında, Tek yürümek istemiyorum. Sevgili… Sensiz toprağıma adım atmak istemiyorum. Van’ın herhangi bir semtinde, Sensiz değil yaşamak, Kalmak bile uçuk gelir… Ne olursun sevgili gel… Bıktım artık. Benimde üzerime solmuş, Ölüm toprağını atmalarını istiyorum. Ne zaman geleceksin! Söylesene sevgili… Gelmezsen ben gelirim. Haydi sevgili… Seni bekliyorum. Sevmek bu kadar mı zor. Bu kadar mı trajedi.. Sevgili… Hikmetullah Yetkin
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Hikmetullah Yetkin, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |