Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim. -Cervantes |
|
||||||||||
|
Victoria uzun süre boyunca gökyüzüne baktı. Yüzündeki sinirlilik ifadesi kaybolmuş gibiydi. Olduğu yerde, pencerenin kenarında dönüp durdu. Saint Pierre sokağının gürültüsü hızlı akıyordu. Yalpalayarak giden arabaya gözü takıldı. Pencere kenarına yaslandı ve kocası Juan’a seslendi. ‘’ Dün gece aramızda neler oldu Juan…’’ ‘’Bir şey olmadı sevgilim, senin bağırma, ağlama nöbetlerinin şiddetli bekçisi oldum…’’ ‘’Hayır…’’ ‘’Tatlım seninle ne yapacağımı bilmiyorum. Muhtemelen unutuyorsun veya beni sinirlendirmeye çalışıyorsun.’’ Victoria caddenin ortasında bozulan arabaya baktı. Yeniden kocasına döndü. ‘’Sakin ve ağır bir kaplumbağaya benziyorsun. Söylediğim ve yazdığım hiçbir şeyle ilgilenmiyorsun.’’ ‘’Ne yazıyorsun ki…’ Victoria pencerenin keskin camını yukarıya kaldırıp kilitli çengelle tutturdu.Rüzgâr odaya yayıldı. ‘’Nasıl ne yazıyorum. Yazdıklarımın üzerine sigaranın külünü bırakıyorsun. Üstelik kâğıtların üzerinde söndürüyorsun…’’ Juan susup düşündü. Sakalları uzamıştı. ‘’ Victoria, beni bir yaratığa benzetmeye çalışıyorsun. Pusuda bekleyen kedi gibisin. Lütfen pencereyi kapatır mısın..’ ‘’ Hayır, açık kalsın içeriye temiz hava giriyor. Ayrıca her yere döktüğün küllerin dağılmasına neden oluyor. Fena mı oluyor …’’ ‘’ Yarın seninle balık avına çıkalım mı? Gerçi sen beni göle atarsın…’’ Victoria gülmeye başladı. Yüksek sesle gülüyordu. ‘’ Zeytinler ..’’ dedi. Juan oturduğu kanepeden hızlı kalkıp müzik setine yöneldi. ’Hard rock bir şarkı ister misin karıcığım..’ Victoria’nın yanına geldi. Kollarından tutup bağırmaya başladı. ‘’ Allahın belası zeytinler, yatağın içinde oturup yazıyorsun. Ben zeytinleri nasıl yuvarladığını okumak istemiyorum. Zeytinleri nasıl yuvarlayacağımı sana yaşatmak istiyorum. Sen ne yapıyorsun. Atıyorsun beni yataktan. Küt diye yere düşüyorum. Yan odaya geçip sonra resim yapmaya başlıyorsun…’’’ ‘’ Sanma ki farkında değilim Juan, atın yeleleri beyazdı. Sen ne yaptın. Ben yokken gidip siyah boya ile kırptın yelelerini …’’’ ‘’Seni seviyorum kadın…’’ Juan Victoria’nın elbisesinin düğmelerini çözüp ayaklarının ucuna bıraktı. Elleriyle saçlarını arkaya atıp yanaklarını avuçladı. Uzun uzun gözlerine baktı. Yavaşça dudaklarını yaklaştırıp karısının dudaklarını ağzının içine aldı. Dakikalarca birbirlerinin dudaklarını kanattılar. Victoria Juan’nın boynundaki şah damarını ısırdı. Juan karısının ince belini kollarıyla kavradı. Avuçlarını sırtında gezdirdi. Yüzünün her karesini ezberlemek istercesine baktı.Eskimolar gibi burunlarını birbirlerine değdirdiler. Dudaklarındaki küçük dokunuşlar yeniden alevlendi. Juan karısının çenesine, boynuna, göğüslerinden aşağıya kasıklarına, klitorisine indi. Juan sırtını pencerenin altındaki duvara yasladı. Victoria kasıklarından boynuna doğru gelirken vücudu kasılmaya başladı. Başı pencere camının altına kaydı. Victoria pencerede duran kocasının başına doğru yılan gibi süzüldü. Dudaklarına son defa ateşli bir öpücük kondurdu. Geri çekildi. Parmak ucuyla penceredeki kilitli çengeli kaldırdı. Cam büyük bir hızla Juan’ın boynuna doğru düşmeye başladı… lacivertiğnedenlik
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © lacivertiğnedenlik, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |