Sükun mevsimlerinde güle düşen çiydir çay.
Buğulu hâl işlenir gamzenin imlerine.
Tevazu demlerinde kurulur camdan saray.
Haz düğümü atılır dostluk kilimlerine.


Bir semaver masalı gerçeğe işli nakış.
Dudağın meramını ince belliler anlar.
Perinin nefesiyle suhulet giyinir kış.
Gül misal ülkesinde çay kokar tüm zamanlar.


Mevsimler naz sürünür çayın yakut teninden.
Lâlezarın kapısı aralanır hayale.
Bardağa sükun iner demlikteki eninden.
Işıl ışıl gamzeyi sarar buğudan hale.


Bir has beste nağmesi doldurur gönülleri.
Berrak bakışlarıyla salınır gelir ceren.
Bağban su busesiyle ihya eder gülleri.
Bahtiyar ölür o dem çayla visale eren.
Ankara, 03.07.2012 İ.K