Saçını serdiğin ipek yastığa,
Resmimi koymadan uyuyamazsın.
Hasret şarabını döker bardağa,
İçerek aymadan uyuyamazsın.

Geceni süslerken hayal deseni,
Özleme yüklersin tatlı buseni
Giydiğin kıskançlık elbisesini,
Gönlünden soymadan uyuyamazsın.

Bahtımız feleğin çarkını kırsa,
Hasreti bitirse vuslata erse.
Zifiri gecede kaç yıldız varsa,
Hepsini saymadan uyuyamazsın.

Özlemin coşarak kalbinden taşar,
Nuh’un Tufanı’yla yarışa koşar.
İki damla inci yastığa düşer,
Sevgime doymadan uyuyamazsın.

Karanlık delinir hayalim gelir,
Yüzüne gülümser karşında kalır.
Darılıp barışma yolunu bulur,
Sitemden caymadan uyuyamazsın.

Uykusuz geceler ne ilk ne de son,
Yüreğin Hindistan sevdamız muson.
Müjdeli sesiyle çalar telefon,
Sesimi duymadan uyuyamazsın.

Mehmet NACAR