DİALOG -1-

A:az önce yoksunluklar karakolunu taradı ruhum.kendini tanımlayabildiği yerde insan bir olgudur.ateşin püskürdüğü bir öfkenin tiktakları kulaklarında uğuldarsa ey mizansen lütfen bana seslen...
Z:hayır bu gam yüklü bulut ve bu tekerlekli iklimlere mahkum arısal sokuculuk bu öfke ve intikamın soğuk bedenselliği ve kim aramaz ki sönük nedenselliği.ve ver bana imgeni cesaretim bedenselliğe düş.düş kurmalarda kendimi kuramadığım doğru...
A:kurumsallaşmamışsın dostum.önceliğin yok,sonralığın batakta,ruhun atakta.karşıdan bir sevda çıkabilir ve onu uçurabilirsin.hadi bunu kendin için yap para için değil.parasal yalnızsın sorun bu mudur yalnızca üç adım geç bunları...
Z:tanerle tatar arkadaşım mithata saldırıyor.lise 7.dönem uzatmalı yıllardayız.taner ve tatar dışarıdan.seher var tatarın kızkardeşi. mithatı ona asılmakla suçluyorlar.zafer yetişiyor o ara kapışmalar.okula geliyorum olay taze bitmiş.zaferin suratı kıpkırmızı.bana vuruyor koş muratı al diyor.ne olduğunu söylemiyor.o ara ülkücülerle husumetimiz var.o zannediyorum.geçerken ülkücü barış ve diğerlerini görüyorum tepki yok.cocuklar toplanıyor yavaş yavaş.ben evden bir sustalı kapıp muratı alıyorum.murat bıçağı cebine alıyor varıyoruz okula.meğer ülkücülerle mevzu değilmiş.seherin abisi tatar ve taner serserisi diyorlar.toplanıyoruz ama kimse ortada yok.sonra öğle çıkışında elimize ne geçmişse sokuyoruz ceplere kola şişesi,sopa,zincir,emanet zafer iyice psikopata bağlamış.o koca paltosuna sivil savunma baltasını sokuyor.oha! diyorum.çıkışta tatarların grup yok.okul sokağını toplu olarak geçip dağılıyoruz.hayat ta birleşip savaşıp dağılmak değil mi bir yandan?
A:küçüğüm elemanlarla araba lastiği indiriyoruz.siboba kibrit çöpü sokup.bir kamyonun yanına sokuluyorum.siboba ittiriyorum çöpü.sibob tıss diyor.çöpü çekiyorum ama tıslamaya devam ediyor durmuyor panikliyorum.kilitlenmişim kaçamıyorumda.o sırada arkamda bir el,kulağımı çekiyor.dönüyorum az biraz."yürü babana piç kurusu" diyor.zaman ve mizansen.hiç çekildinizmi hayatın bir kıyısından...
A:teknolojik cinnetler ve o uzak ölümler.suret ve de özlem.hiç ittirilme duygusu yaşadınız mı? belki.senin yaşamış olduğun bu itilme duygusu zamanın huysuz yangısı ve yansısıdır.zaman sözleri yansılar ve suratını buruşturur.kalemden kan damlar amma velakin ayşe seni sevmez çünkü o yoktur kimi zaman birşeylerin olmadığını sezdiğin gibi.
Z:algının kapıları hep açıktır.çölde yılan kovalarsın yeri gelince.yeri gelince bir asit kuyusunda renklere bulanırsın.çözümü yoktur dostum.alavere dalavere alayımız nöbete gider didaktik olarak.etik olarak ise zaten her sevgilinin ğöğsüne ilk dokunuş inanılmaz heyecan verir.sonra söner gidersin o da zamanda kayıptır hiç dokunamadığın biriyle ne farkı var ki!
A:çözümlemeler bandında dans ederken o gözlemler bizi yerlerde süründürür.ilk yumruklar ilk barışlar kadeşten beri sinemaskop düzeyde barındırır ruhunuza.her diayalog kendi içinde tutarsızdır kendi dışında özgür...
Z:kendini yak ve özlemleri ısıt.tek sonluluk uzamları yanıltmaz oysa çift sonluyuzdur.ama çokluk yanılgıdır.çift te tektir.meselalarda çıkıp meselelere yolculuk yapmak balık istifine dönmektir.
A:rölanti diyorum rilaks diyorum anlamıyormusun.aslında hayat zamanla aynı şeyi tartışır ve aynı şeyi savunur.fakat farklı mecralarda akarlar.bir ağacın kabuğuyla yaprakları gibi.dökülürler dökülürler soyulurlar soyulurlar kururlar.gözyaşları gibi.aşktan bazende aşksızlıktan çatlarlar.susuz kalır tüm ömür ve bir çağlayan bekler.çağlayan gelir ve boğulur gam yüklü gözler.adım adım...

devam edecek...