Dinmeyen bir hicran var içimde
Kendi halinde, bazen titreten bir ivmede, sessizce
Korku zerkeden yüreğime, zandan kurtulmak istesem bile
Bırakmıyor gam, feda olduğum firkatin, ülfet bahşeden sezgilerinde


Kıskanırım, neyleyim sessiz kalırım
Üzülmemen adına kaygımı sinemde taç yaparım
Ne kadar feryad etsem de yine de ses çıkatmadan dalarım
Kem gözlerin nazarından arileştirmek için derin bir sancı yaşarım


Sevmek, canana feda olmak demek
Onun kalbi hassasiyetini asla ihmal etmemek
Ruhunun derinliğinde ki sezgiyle nefeslenmeye erişmek
Titreten halinde hülyaların kadrini bilmek, koşulsuz hamdetmek


Cefasında yeşerip, sefasında erimek
Deruniliğinin o lahzasında meşk ederek, nazar etmek
Suskun bırakan halin, sabrı önceleyen kazanın idrakiyle yürümek
Bahşeden Rabbin, halk eden sahibin, hissiyatı asuleştiren vicdanı bilmek


Yakan ateş değil, aşkın firkat sısızı
Gönül hilkati üzre vecde girince, gam nefsin kaygısı
Akıl ve izan ancak kul olabilmek için, ne müthiş yürek acısı
Yar, için har olmak,narında hu olmak için aşkla coşmak sancı ve yakarışı


Her eşik vesiledir, izan için gereklidir
İdraki kapanmış yüreklerin derdi ve gailesi nefsidir
Esir olmak için, keyfiyet yaşamak niçin, hesap edilemeyen nedir
Mağfiret için, ruhu ve kalbi lekeleri tehrar etmek, söyle ne kadar akıl işidir


Yan ateşin payesinde, esin verdikçe
Göğsünde uyut sessizce, umutla büyüt vecdin içinde
Kalbin inşirah için, sahibine teslim olacak bir vakitte,ümitle bekle
Derdi bahşeden kimdir, zafiyet ve iradi olmamak keder değil midir söyle


Hasret, namelerin satırında aşktı
Meşk ise vuslata erişmek için ne kadar ulvi sağanaktı
Gönül kapısı elhak açıktı, yarın firkati dağlayan aşkın sevdasıydı
Edep içinde dirilmek, ülfetiyle yüzleşip naifliğine erişmek, en asil duasıydı


Gücenmek, kırılmak olmaz inanma
Ruhunu hüznün silik duvarlarına terk edipte ağlama
Hicranın insicamıyla, vakarın tevazusuyla, sabrın teskin eden aşkıyla
Kanaat etmek için nafile yere aranma, emek ve niyet iradene sesleniyor anla


İnsan, kul olmak için aklıyla yürür
Hesapsız hiçbir şeyin olmayacağını da yakinen bilir
Acabalar zafiyetlere kapı aralayan eşiktir, nefs hiç uyumayan endir
İlim ve iştişare tavsiye edilen mertebedir, vicdanın saflığı niçin çok önemlidir




Mustafa CİLASUN