Gidiyorsun

Şimdi üstüme çarpıp kapıları son bulacaksın
Ayrılığa yol bulacaksın hiç yoktan
Birgün anlarsın dediğin sırları açmadan
Kaybolacaksın

Bekleme, kal demem
Tut ki seve seve bu ömrü tüketmedim seni ben
Tut ki o gece, mehtap ve deniz
O yakamozu bizim icin cizmedi
Tut ki hiç evet demedin sen

Herşey bir elvedayla bitecek kadar basit öylemi
Çıkarken sokağa öyle çarp ki kapıyı
Bir daha açılmamak için kapansın
Boşuna bakma öyle gözümüm içine
Bir delikanlı ağlarken yaş dökmez
Sarsılıp sendelemez, bağrının sol tarafı ezilirken

Gidiyorsun ha
Şimdi sana ilk şiiri yazdığım kuşkanadı kalemi
Ve bir tutam saçını saklamıştım
Yakmalıyım

Ayrılık dediğin öyle kokmalı

Ve sonra yargılayıp asmalıyım
Bıraktığın soru işaretlerine
Bütün düşlerimizi
Ardından ağlanacak rüya kalmamalı

(Aralık 1999)