Hayallere sarılıp uyumak, göreceğin rüyayı büyük bi umutla beklerken düşünceler mutluluklara bulaşırsa eğer dur ve o anın zevkini çıkar... Sıcaklık akarken gözlerinden aynaya büyük bir şehvetle bakmak haz verecektir sana...

Düşler bahçesinde toplarken çiçekleri kötü anılara zincirleme kendini, bunlar sadece bir temenni...

Yıldızlar kayarken piyano tınısı bile heyecanlandırır soğuk geceler yarı yolda kalır bak gördünmü kalbin bile umutlanır ama sen yılma devam et ve umutlarına sarıl... Uyumayı bekle...

Bir an sıkkınlıklar baş gösterecektir ama sen azmini kaybetmeyeceksin çünkü içinde yeni yeşeren filizlenen heyecanlar sıkkınlıkların karşısında boy gösterip seni daha da azimlendirecektir, dedim ya bunlar sadece bir temenni...

Unuttum sanma, resmin hala aynı çerçevede ve koymanı istediğin yerde duruyor... Tek farkla, elime aldığımda cesaretsizlikte yırtamadığımdan bir köşesi yırtık duruyor... Gözyaşı dökerken de birazcık ıslandı galiba... Birbirimizi kızdırırken atıp durduğumuz yastık ta seni özlüyor. Tozlanmış masam silmeyi unuttuğum anılarım gibi...

Hep üç noktalı başladı ve üç noktalı bitti bizim hikayemiz. Hep özlem vardı içinde ha birde özlemi bulandıran pişmanlık... Şimdi özlüyormusun diye sorsana? Herşeye olduğu gibi buna da cevabım var: Özlemedim, benimsedim... Yokluğuna alışmak gibi klasik tabirle değil tabiki... Sensizliktir sırdaşım artık.

Unuttuğum ruyalarım yarı yolda kalmış, beni beklerken... Çarelerimi çaresizlikle tüketirken... Yarım kalmış hayalleri tamamlayamazken... Karanlıkta kalmışım ığımı bulamazken... Söylemekten çekinmeyeceğim, ağlarken...

Bul beni...

Notalar eşlik ediyor sensizliğime. Durmadan koşturan beynim seni düşünmekten yorulmuşcasına isyan ediyor... Umutlanıyormusun? diyeceksin şimdi... Hemde tebessümle... Nasıl umutlanırım? Ben hala beni bıraktığın yerdeyim. Evet tam o ağacın altında... Gelmeni beklemeyecekcesine oturuyorum... Beklediğim tek şey beni bekleyen beni arayan ruyalarım...

Unutma beni sevgili. Tek bedduam budur sana...Her üzüldüğünde, her ağladığında, her umutlandığında ha birde sana çok yakışan gülücüğünle hatırla beni...

Ben bu limandayım bindiğin gemiden arkana dönüp bakma ama ben mendilimi sallayacağım...

Artık notaları hissediyorum...Şarkılar kalkanımı kaldırıyor, korunmasızım...Bir an yalnız değilim düşünce savaşında ama sokaklar hep ıssız...Yavaş yavaş dibe çöker tebessümler en derin boşluğumda...

Düşüyormuyum? Düşlüyormuyum?

Gizlenmiş feryatlarım... Bir bulsalar... Kaçarım insafsızca, bir vursalar...

Bitkinim yarım kalmış soluksuz rüyalarım ya tamamen görseydim...Sen uyurken umut denizimde tüm gemilerimi yaktım, yine uyandım...Küfür ederek kalktım, aynada nefret ettiğim surete bakarken yüzümü yıkadım, en az senin nefret ettiğin kadar farkındayım.

Nefretle bağdaşmaz hayallerim, acele et yıkılır emellerin, sen yine gül bende yine uyanayım... Tozlu sayfalar isyanlarda bir an düşüneyen aklımda kalemim bile düşman olmuş bana durma hadi gülümse ben uyansamda... Misafirlerim gelmiş....

Yarım kalmış hikayeler. Aynı senin gibi. Aynı gülüşün gibi. Aynı rüyalarım gibi...

Sen gül...

Ben nasıl olsa uyanırım :)

Düşüncelerim şarap gibi eskidikçe değeri arttı, geç kalmadan hayat bizi sisli yola bıraktı, ağaçlar gece ve ay bize baktı, gülüşün hoşuma gitmedi canımı yaktı... Surlarım eskisi gibi güçlü değil en sağlam yerden yara almışım yağmur boğdu rüzgar dağıttı hayallerimiz artık koca bir sefil nefes nefese ter içinde uyanmışım...Yazılarım vasiyetim değildir hani Tanrı'nın verdiği son nefes var ya inan o bile düğümlendi susuz boğazımda nefretim o yolda eskidi hoş ama nafile...