 Yazar Tanıtımı | | 78 Yılında izmir karşıyakada dünyaya geldim. Aşkla tanıştığım güne kadarda bu bu dünyada bu şehirde yaşadım. |
| Yazısının Özellikleri | | Kelimelerin süslenmeden makyaj yapmadan da güzel olduğunu kanıtladım. |
| Edebi Etkiler | | Can dündar |
| Benzer Yazarlar | | Mehmet Coşkundeniz, Funda Bilgili,Can Dündar |
| Özgeçmiş | | Tek hatırladığım yedi yaşında bir doğum günü pastası.. |
| Bulunduğu Yer | |
|
Çocukluk yıllarımda hep Süpermen olmayı hayal ederdim. Her gece yatağıma girdiğimde gözlerimi kapatıp onun gibi uçmayı güçlü olmayı düşlerdim. Hatta babam büyüdüğün zaman ne olacaksın oğlum? Diye sorduğunda inançlı bir sesle’’ Süpermen olucam baba’’ diye haykırırdım.
Derken mahalleden bir arkadaşım oyun oynarken bana alaycı bir şekilde’’gerçek hayatta Süpermen diye bir şey yokmuş. Her şey film icabıymış. Zaten o Süpermen denilen adam gerçek hayatta yürüyemiyor, tekerlekli sandalyede gidiyormuş ‘’diye söyleyince hayal kırıklığına uğradım ve ağlayarak eve gittim. Günlerce kimseyle konuşmamıştım. Benim kahramanım meğer film icabı uçuyormuş. Hayalmiş. Yalanmış...^
Daha sonra Süpermen olmaktan vazgeçtim. Televizyonda çizgi film yerine adam gibi filmler izlemeye başladım. Derken bir film beni çok etkiledi. Adam uçurumun kenarında düşmek üzereyken sevdiği kız gelip ona elini uzatıyor ve o sayede kurtuluyor. İşte o an tuttuğu takımın son dakikada attığı golle havaya fırlayan birinin heyecanıyla çığlık attım.
İŞTE BENİM BU DÜNYADA ARAMAM GEREKNE ŞEY BU…
O günden sonra hep o filmdeki kız gibi beni sevecek birini aradım. Ama o da olmadı... Her ilişki beni uçurumun kenarından kurtaracağına daha çok uçurumlara itti…
Ben Süpermen olmayı düşlemeye devam etseydim belki de bugün uçurumun kenarında birinin elimden tutmasını beklemez uçar kendi kendimi kurtarırdım…
|
|
