|
Bilmeyecekler İçin
(Dorsin Poyraz) 1 Ağustos 2007 |
Sevgi ve Aşk |
| |
 Uzun ve zorlu bir ayrılıktan sonra gelmişti eve. Yokluğu öyle oturmuştu ki içime, ona dokunduğuma, yanımda olduğuna inanamıyordum. |
|
|
Her Veda Açtığı Kapıyı Açık Bırakır
(Dorsin Poyraz) 21 Haziran 2007 |
Türkiye |
| |
 Ayrılık, yarımların acısını bırakır ömrümüzün herhangi bir vaktine. Yaşanılan acı sadece bir sözcüğün sıradanlığına sığdırılmıştır. Oysa o, soluk alıp verilen her dakikada saklıdır. |
|
|
Gecenin Sırrı
(Dorsin Poyraz) 13 Haziran 2007 |
Yaşam |
| |
 Herkesin bir gecesi vardır. Paylaşılan değil benliğe ait olan bir zamanda sürer artık gece. Tüm hatırlanacaklar ve yaşanacaklar günün bereketli iklimine bırakılmıştır. Çünkü gece zamansızdır ve o kapılar ardında sürer. Karanlık örter tüm görünenleri. Bilinmezliğin yüreklere bıraktığı korku ile gelir gece. Çünkü o, koyu bir bilinmezliktir her yerde. Belki de insanları kendi dünyalarına iten de budur: Karanlığın kendi sırlarını insanlara vermemesi. Kendine has kuralları ve yaşam ilkeleri vardır gecenin. Nasıl ki gözler her şeye muktedir ise gün içinde, işte gecede de bir o kadar güçsüz ve takatsizdir. |
|
|
Ruhunu Dinlendir
(Dorsin Poyraz) 24 Mayıs 2007 |
Yaşam |
| |
| Ruhunu dinlendir bu büyük gürültünün içinde. Unutmuşlukların ve unutulmuşluğunla otur bir ağaç gölgesine. Bırak kendini toprağın ve rüzgarın gürültüsüne. Onlar sana anlatacaklardır tüm yitirdiklerini. Ruhuna anlat yitirdiklerinin içinde bıraktığı büyük sızıyı. Gözyaşlarını korkusuzca akıt toprağa çünkü ruhun tekrar toplayacaktır onları senin için. Sadece yitirilmiş zamanların senden götürdüklerinin boşluğunu doldur, sessizce. |
|
|
Bir İsim Bul Kendine
(Dorsin Poyraz) 26 Nisan 2007 |
Yaşam |
| |
| Mesafelerde kaybedilen sıcaklığı hisset avuçlarında. Çünkü biz büyük uzaklıklarda kurulan şatolardan korkmayı öğrendik sadece. Bu gece yık kalelerini o şehrin. |
|
|
Üç Mum
(Dorsin Poyraz) 4 Nisan 2007 |
Sevgi ve Arkadaşlık |
| |
 Yağmurun sesi ile açtı gözlerini. “Yine yağıyor” diye düşündü, hem de hiçbir varlığın yaşayacaklarına aldırmadan ve herhangi bir rahatsızlık duymadan akıyordu. |
|
|
bir isim bul kendine bu gece
acılarla örülmüş olgunluğunu
ve hayatın sırrını çözen bilgeliğini al yanına
unutma hep olacaktır kaybettiklerinin boşluğu
ve pişmanlıkların huzursuzluğu
ki onlardır benliğimizin sarhoşluğu
bu gece bir isim bul kendine
sığdır kendini içine
|
|
