..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Yaşam hoştur, ölüm rahat ve huzurludur. Zor olan geçiştir. -Asimov
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
İzEdebiyat - Yazar Portresi - SUDE
SUDE - KARMAŞA
Site İçi Arama:


Öykü
  Bir Bakmışız (SUDE) 15 Ağustos 2005 Aşk ve Romantizm 

bir mevsimdi sonbahar sevmemiş olana . seven bilirdi bir sonbaharın tadını çatırdayan sarı yapraklarla bir onlar ağlar ben gibi

  Eteğimde Hoyrat Sevdalar …. Avuçlarımda Kırk Cam Parça (sevgi) 20 Haziran 2005 Aşk ve Romantizm 

Yaralarıma yaralar eklendi hiç kabuk bağlamayan; eteğimde hoyrat sevdalar birikti dağılmayan; avuçlarımda kırık cam parçaları var bir türlü battıkları yerden çıkmayan; masumiyetime sevdiklerimi acıtınca aldığım haz bulaştı bir türlü aklanmayan…

  Düşündün Mü Beni Sevdiğim? (SUDE) 5 Eylül 2005 Aşk ve Romantizm 

hazan sonrası sevdalar 1

  Yalnızca Babama (SUDE) 5 Ekim 2005 Beklenmedik 


 

 



Ne deli rüzgarlar ne şeytani fırtınalarmış bizi yıldıran. Herkes bildiği ve istemediği hayatı sürmüş ve hayallerinde kurdukları hayatları yaşayanlara karşı çıkmış. Herkes AYNI HERKESmiş..
Bir küçük kız çocuğu almış eline oyuncak diye kendi hayatını hamur misali şekillendirmeye çalışmış. İstemiş ki yalnız kendi parmak izleri kalsın oyuncağının her yanında. Zaman geçmiş kız çocuğu büyümeye çalışmış çalışırken yorulmuş yoruldukça büyümüş büyüdükçe yine yorulmuş. Ne zormuş bir İNSAN olmak… öyle günler olmuş hiç uyumamış öyle anlar gelmiş yemek bulamamış kimi sevse yanında yokmuş içinden hep mutluluk geçirmiş karşılaşamamış karşılaştığındaysa tanıyamamış.. Sevmiş kimsenin KENDİni sevmediği kadar çok başkasını sevmeyi sevmiş, gözlerinde umutsuz bakışlarıyla camlar ardında kalmayı, yanağında yaşlarıyla uyumayı öğrenmiş. Hamurunda izler varmış ama hiçbiri kendi parmaklarına ait değilmiş. Diyememiş kimseye çekin elinizi diye öyle kana ve hayata susamış ki çevresindeki insanlar sesini çıkarsa kendi hayatını savunsa suçlu çıkmış parçalanmış.
Susmuş kız sonra hep susmuş bu bile çok görülüyormuş onun yaşadığı yerde hep insanları eğlendirmek ve onlarla eğleniyor GÖRÜNMEK zorundaymış.
Kimsenin hiçbir şeyi olmamış ama o başkalarını her şeyi yapmaktan kendine yer bulamamış…
Geceleri uykularını ne çığlıklar bölermiş.. tanımadığı ve de tanıdığını sandığı ama onu tanımayan insanlara ağlarmış. Bir kimseyi üzmeyeyim derken fark edermiş herkesi üzdüğünü.
Neden dermiş neden görmek yerine bakmıyorlar neden dinlemek yerine duymuyorlar neden bir türlü anlamıyorlar? Bu sefer o da istermiş başkalarının da KENDİ olmamasını. Başkayken AYNI olmaya başlamış. Başkalarını üzmeden BESLENEMEZ olmuş.
Gözyaşı görmeden SUSUZLUĞU dindirilemez….
Herkesi anlamaya çalışırken kendini anlaşılmaz bulmuş ve uğraşılmaz. Sen olmak istememiş o da AYNI SEN olmak ama o da sonunda bak bir tane daha SEN olmuş..



 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © SUDE, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.

 

Bu dosyanın son güncelleme tarihi: 23.11.2024 23:12:26