Rıhtımda öğlen vakti! Yedi günün bir günü kutsal vakti gibi! Birini dağa aşıladım somut oldu kimliği! Gördü gerçek kimliğimi! etkisiile Dünyalık uykudan uyandı tepkisi ile duvarı gördü, elfo çekti! Mehmet bahçesine bir gül daha ekti! guşesine gitti! Dünyalık kabusların bulanımlarına ladesi bile bile girdi! Elimde tek düze kalem,
Selam ben secerem'in gölgesinde oturan, kemali seyreden, pesimist'im! İNsan RABBIN bebeğidir, sanırım herkez insanı yoldan saptırmak için bekleyen imtihanlardan kalmıştır! (Sınama'da) hayat'a bizlere göre soyut bakışlarınızdan, girilen bataklıklardan, kişinin gülbahçesine ulaştırmak içindir çabam! selametle.
Herkezin bir özelliği vardır, yedi yaşından beri bunungibi şeyler sezerdim, ama özelliğimin somut olarak anlmına varamıyodum bir türlü, sonra anladımki, ilk başta kendimi düzene soktum ezelden beri topladığım emsalsiz (bengü)lerle sonra çevremi kuşatmaya başladım ve gertçekten ben buyum dedim, aklın yolu birdir dedim, düz gidersem doğru giderim yan gidersem çökezlerim dedim, böyle yönelmemle bunun karşılığında aldım ilhamı elhamdulillah ve ciddi derecede bir kemali pesimist oldum buymuşum ben. bildiklerimi seslendirdim vede seslendirmeye devam edicem ısrarlan cennet kuşatmasındayım (RABBIM) sayesinde.
çorlu
Somut Bengüler !
Yazarların isimlerini bilmiyorum izedebiyat'taki pesimist bakışlı varsa o olsun.
