|
Kendi Masalını Kendi Yazan Kadınlar/giriş
(Ebru Ebruca) 14 Şubat 2010 |
Aşk Romanı |
| |
 ''Hayat'' almıştı eline kalemi,kimseye tek kelime etmeden yeni bir masal yazıyordu.Anlaşılan o ki,bu sefer dinleyerek ya da okuyarak değil,sadece ama sadece yaşayarak öğrenecektik ''yarın'' ne olup biteceğini.Soru sorma hakkımız da alınmıştı elimizden.''Neden'' diye başlayan her cümlemiz de,''kader'' diyordu birileri tüm bu yaşananların adına;''Allahın taktiri''.Ekliyordu sonrasında;''sakın isyan etme,tevekkül et''.''Peki'' dedik.Anlayacağınız ne kadar büyürsek büyüyelim,yaşımızın başına ikili ya da üçlü rakamlar gelse de,pek bir uslu çocuklar olduk biz.Hep söz dinledik;hep ''peki'' dedik.
''Masalların sonu hep iyi biter'' dedi birileri;inandık ''peki'' dedik;ruhlarımızı uçuklatan kabuslara uyandık en şıkırtılı,en güneşli günlerde...
''İnsanlara güven'' dedi birileri;''onları sev,onlara inan'';''peki'' dedik;en başta hayatımızı ruhumuzu,bedenimizi paylaştığımız adamlar tarafından pek bir sağlam''ihanete'' uğradık....
''Kapına kim gelirse gelsin doyurmadan,içirmeden geri döndürme dedi birileri'',gelen ''erendir'';peki ''dedik'';gelen ''hırsız'' çıktı,soyulup soğana çevrildik....
''Yolda sokakta biri senden para isterse aman vermeden geçme yavrum;ermiştir'' dedi birleri;peki dedik,yanımıza gelen ''madde bağımlısı'' çıktı,ölümlerden döndük...
''Allahını bilen insandan sakın korkma dedi birileri;inanan insandan zarar gelmez'' dedi birileri;peki dedik;dili yobaz yüreği ateist ucubelerin elinde ''oyuncak'' olduk...
''Taş yerinde ağırdır;aman sessiz ol,sus otur oturduğun yerde,kadınlığını bil'' dedi birileri;peki dedik;''ezik,zavallı,çaresiz'' olduk...
''Hakkına sahip çık,aman ezdirme kendini,hayata nasıl başlarsan öyle gider'' dedi birileri;peki dedik;''çaçaron,edepsiz,ukala'' olduk...
|
|
|
Kendi Masalını Kendi Yazan Kadınlar (1)
(Ebru Ebruca) 3 Nisan 2010 |
Aşk Romanı |
| |
| Sabah olmuş,günün peçesi kalkmış,güneş yüzünü göstermeye başlamıştı.Şehir uyanıyordu,arabalar,insanlar yolları doldurmaya başlamıştı.''Bizim güneşimiz ne zaman doğacak acaba'' diye düşündü Eda;''ne biçim bir iş bu,güneş istedikçe gece oluyor'' Sedef'in gözlerinden akan yaşları görmüştü.Çok zordu çaresizlik çok...Seslerın sözlerin kifayetsiz kaldığı anlardı bunlar.Acı sesle ya da harfle anlatılmıyordu,ancak yaşandığı zaman tanımlanabiliyor,''budur'' denilebiliyordu..Önce Sedef,sonra ben,şimdi de Yeşim.Kısacık bir süre içinde nasıl olmuştu da bütün hayatlar bu derece birbirinin içine girmişti.Kim kim için üzülecek,kim kim için ağlacak,kimin gözyaşını kim kurulayacak artık hiç ama hiç belli değildi.En anlaşılmaz olanı da,yıllardır yoları hiç ayrılmayan bu üç arkadaşın,adı ''ihanet'' soyadı ''cinayet'' olan bir isim altında,bir kez daha sımsıkı bir şekilde birbirine kenetlenmek zorunda kalmasıydı.''Allahım bari Zeynep bizim yaşadıklarımızı yaşamasın,ne onu koru kolla,çocuklarının yüzü hürmetine ocağını sobasını söndürme,düzenin bozma'' diye dua etti.Allah küsmüşmüydü ona,acaba duymuyor olabilir miydi onu?Bir saniye sonrasında düşündükleri için kızdı kendine,''Eda saçmalama ya,manyak mısın nesin,tövbe et çabuk!''
|
|
|
Ay bir dakika,pek bir zor geldi bu soru;heyecanda mı yaptım nedir;bilemedim ne yazacağımı...''Geçiniz'' deme ya da ''joker kullanma'' hakkım yok mu burada acaba?:)
Hani şaka bir yana da,sahi,konu ''kendi'' olunca,''kendi kaleminin reklamı'' olunca,ne yazar,ne anlatır ya da nasıl tanımlar ki acaba?
''Altı üstü insan işte,insanı en iyi kendi anlatır'' dese,geçse gitse kısacasından,''kendine hakaret etmiş'' olur mu acaba?
''En çok kendi hayatıma gülerim-ağlarım'' dese çok ''klasik'',''düşünürüm'',''yazarım-çizerim''dese çok mu ''iddialı'' olur acaba?
''Sevmekle başlar herşey'' dese ''hümanist'',''öncelikle kendimi seviyorum''dese ''megolaman'',''küserim bazen seslere;harflere sarılırım'' dese ''kaprisli'',''hiç bitmez anlatıcaklarım''dese ''geveze'' ya da ''susmam gerektiği yerde susarım'' dese ''pek bir sessiz''mi olur acaba?
''Hayata dair her kapının anahtarlığında ''inanmak'' kelimesi yazıyordur''dese ''hayalperest'',''güzel düşün,güzelikleri yaşa'' dese ''demode bir pollyanna'' mı olur acaba?
''Deliyim ama aynı zamanda da doluyum'' dese ''marjinal'',''kalemim çok keyifliymiş;öyle diyor okuyanlar'' dese ''kendine güvensiz'',hayatı anlatırım kendi harflerimle''dese,çok mu ''sıradan'' bir tanım olur acaba?
''Kadınım'' dese ''karmaşık'',''şu erkekler yok mu şu erkekler!''dese ''feminist'',renklerden en çok pembeyi severim''dese çok mu ''çocuksu'' olur acaba?
Bilemedim ki nasıl anlatacağımı..
Hani diyorum;bu kadar kararsız kaldığıma göre,hepsinden bir tutam mı var ki acaba?
Okuyun görün,karar sizin:)
|
|
