İşte yine vakit geçiyor. Onu kim durdurabilir ki? Hangi babayiğit geciktirebilir bir saniyeyi? Hangi aşüfte göz kırpıp yoldan çıkarabilir zamanı bir anlığına? Hangi cadı kandırabilir zamanı kırmızı elmadan bir ısırık alsın diye?
Birbirinin içine girmiş iki daire olabilmeli aşkı kaldırabilmiş iki yürek. Üstünlük gelmemeli ki akla, zedelenmesin incelikler ve dahi kalınlıklar. Birbirine güvenir birbirine yaslanır iki daire... üst üste gelince birmiş gibi görünen aslında bir olmayan iki daire... Hem bir hem iki daire...Yani niceliğinin müşkülat yaratmadığı mutlu daireler...
Kelimelerle arasını bulmaya çalışan bir nadim...
Kendimi burada buldum. Mutluyum. Ben Nafya, bir asrın dörtte biri artı 3 yaşındayım. Beklentilerim çok, tembelliğim bol. Heyecanım gani gani, enerjim yarım. Doğduğum zamanı hatırlamıyorum sadece bana söylenenler var; ”81 yılının mart ayında doğdun”,”çok usluydun”, “kundağa sığmayacak kadar uzundun” söylenenler arasında. Bunların içinde en çok işime yarayanı doğum tarihimdir ki her yıl mart ayında sevdiklerimden hediye, o da olmadı hatırlanmışlık alırım. 2002 yılında Radyo Tv Ve Sinema bölümünden mezun oldum. Kelimelerle arkadaşlığımın sınırları "kendimi bildim bileli" tırnağı ile çizilebilir...
Bursa
... Üç nokta
Etkilenebilecek kadar hakkını vermiyorum okumanın henüz.
Latife Tekin, Elif Şafak. Ve ucu açık bir nokta.
