biraz ses
biraz nefes
loş bir ışık
titreyeninden
köşede ağlayan
topraktan
hiç dolmamış kırık bir testi
odanın ortasında
yüzyıldır tozu alınmamış
ağaç bir masa
üzerinde
akşam sefaları
karanlığa inat
açan
ve bir adam
tertemiz eski topraklardan
gıcırdayan eski bir
sandalyenin üstünde
yüzyıllık yalnızlığının
romanını yazan
şimdilerde
sessiz
nefessiz
bir adam
Yüz Yıllık Yalnızlık
biraz ses biraz nefes