yağmurun köklerini henüz suladığı
yaprakları ıslak selvinin eğri bir dalına
asıyorum gözlerimi
bulutların ardınca seğiren göçmen kuşların
çığlıklarıyla gönderiyorum sesimi
beni artık bende arama
yüreğimi bir mendil gibi bırakıyorum rüzgara
beni artık bende arama
şimdi burada ben
belki de sadece bir adım uzağım ölümden
şimdi burada ben
karlı dağlarda çığ gibi koparken senden
yüreğimi asıyorum ömrümün duvarına
kör bir mavzer gibi
aşkı artık bende arama
