] ]
İinsan severken düşünür mü ? Eskiden çok eskiden düşünmezmiş insan severken ,şimdilerde düşünmek zorunda bırakılmış. Peki insan zorunda bırakılabilir mi ? Evet.
Zorunluluklar kirletmiş ve neden sonra hayatımızı.kurmayın kafanızda yalnızca benim hayatım değil kirlenen sizin ki onun ki ve daha nicelerinin ki ! Hiç fark ettiniz mi sokakta bir çocuğun başını okşayacakken aceba annesi görüp yanlış anlar mı diye yada bir çiçeği koklayacağınızda korktunuz mu bi bahçivanı bi sahibi varsa ne olur diye ... Evet hepimiz farkında olmadan bunları düşünüyoruz ve belki çoğumuz sevmekten koklamaktan vazgeçip yolumuza devam ediyoruz ... Ve bu gidiş bir ömre bedel oluyor fark etmiyoruz küçücük bi sevginin kaybettirdiklerinden habersiz gidiyoruz işte yolun üzerinde dokunamayacağımız başka sevgiler bulmaya...
Anneye de bahçivana da kızma dostum kendine kız.Sevmek zor zannattir herkes başaramaz dedim ya zanaattır,zanaatkarın elinde sanat eseri olur... Etrafına duvarlar ören sensin elini çocuğa uzatmaya korkan sensin çiçeği öksüz bırakan yine sen. Bana sorarsan sen sevmekten korkan sen ömür boyu yalnızlağa mahkum olansın. seni oraya kilitleyenden anahtarı almadığın sürece yalnızlığın soğuk köhne kalesinde mahkumsun sen dostum. Ne zaman ki sevmek senin için yaşamak gibi olacak yani yalın yani tek düze yani nefes gibi fark etmesende içine dolacak işte o zaman bırak seni oraya kilitleyende kalsın anahtar sen anahtar deliğinde çıkardın kocaman kalbini ...Zor olanı başardın mı işte şimdi başlıyor hayat basit hesaplar yapma.basit olma çünkü insan yaradılmışların en şereflisidir. Gül yaprağı olma su yüzünde eğer düşeceksen suya nefessiz kalana dek dal ki bi kıymetin olsun su için ... BASİT OLMA.!!
