Kar yağıyordu ince ince
Uyuyan kentin boş sokaklarına
Sokak lambasının ölgün ışığında
Karanlığı yırtarcasına
Ben
Aksi cama vurmuş ayışığında
Sensizliği yudumlarken
Biliyorum gece bitecek
Biliyorum her bahar
ve her kış sensiz geçecek
Biliyorum
Her kar tanesinde
yüreğime bir diken batacak.
Yine Yüreğim Acıyor
yine hasret hep hasret