ısırgan otundanım,istemem dokunmanı
isyan edip gönlüne,kadere yakınmanı
aykırıyım doğustan,tanımam kıralını
alt üst ettim hayatın,değişmez kuralını
gözlerimden saçılan,ışık değil de ateş
görmüyorum dünyayı,mızrak olunca güneş
diken ucunda yaşar,zihnimde yatan uyku
yıllanır benliğimde,zulmet denilen korku
kendimin hapsindeyim,kafes içinde kafes
dişimin dokunduğu,öfkesi zanlı nefes
kızılcık şerbetidir,dilin değişmez tadı
bunun adı hayat mı,''yıkıntı'' bir adamdı...
Arap Kurt