Yedi düvele karşı savaşan Mustafa Kemal tadındayım Her tarafım ise hep bir ihanet
Güney doğu cepheme bakıyorum; vakti zamanında Yavuz Sultan Selim hesabı selam çaktığım için; Irak, İran, Suriye kafasındaki mini mini birler çalışkan ikilere nispet; daha iyi olduğum için düşmanız
Kuzey doğu cepheme bakıyorum; kardeşim gibi gördüklerimin arasına giren Ermeni nifak tohumları ne hikmetse asla ama asla yok olmuyor Hatta ve hatta kişisel arzuları için yapacaklarını önlediğim için benim kötü görünmeme sebep oluyor
Batı cepheme bakıyorum Hala ama hala geçmiş savaşların peşinde olan, benden gözümün nuru İstanbulumu alacağını sanan, kendi megali idealarıyla kendini kandıranlar var
Güney cepheme bakıyorum Asla elde edemeyeceğim hayallerimi görüyorum Bir daha tekrar Kıbrısı göremeyeceğimi kabullendiğim gerçeğim, tıpkı Onun gibi Selaniki tekrar göremesem de olur diyebilme cesaretim var
Anadolu cepheme bakıyorum Kah celali isyanları Kah Vahdettin sempatizanları Kah tırı vırı Ben kimin ne olduğunu artık çok iyi bilip, İstiklal Mahkemeleri tadında rest çektiğimde, gene ben suçlanıyorum
Baktığında Haliyle üzülüyorum Ne hikmetse düşman olarak görülen ben oluyorum Kah gülüşüm, kah iki satırım, kah aşkım, kah sizin sinsi hamlelerinizi ön görüp kesmem, kah şu, kah bu Ne hikmetse hep batıyor Hep ama.
Ne acı Yanımda ve kafamda olmak istemiyorsunuz Aksine Hatalarınızı görmemeyi tercih edip; ya benden daha iyi olduğunuzu var sanıyorsunuz, ya da hala bir şekilde beni kontrol edebileceğinizi
Halbuki konu cidden ben miyim? Suriyelinin biri bıçakladı gitti diyelim beni Eee? İki tüh tüh vah vah Sonra? Benden sonra değişecek? Hiçbir şey
Niye? Çünkü siz hayatlarınızdaki firavunlara biat etmeyi olağan ve normal sanıyorsunuz Benim gibi iç sesiniz olan Musaları yok etmeyi de çoğunluk olağan karşıladı diye olağan sayıyorsunuz Birader yanlış yoldasınız lan Cidden bak Değil misiniz?
