Yalnızlığın Nefesi

Hikmet Bey'in şiirinden gelen esintidir şiiri yazdıran... AN’A SIKILAN KURŞUN... Kimbilir kaç sahile Bölünür deniz Dalga dalga Gözyaşlarıyla Vurdukça Tükenir kayalıklarda Maviler solarken Ruhumuzda Yürek kırılgan Firari de olsa Yapayalnız geceler kalır Avuçlarımızda Camdaki buğu Havadaki sis Ve siz Özlemlerimiz Gurubun aleviyle Tutuşurken kirpiklerimiz An’a sıkılan kurşun gibiydiniz. Beni de tükettiniz... 17-03-2008 ....Ayvalık.... H.Hikmet Esen

yazı resim

Sahi...
Gözyaşların mı parçalıyor kıyıları hasretle..
Ya da yüreğimizi kırılgan hâle getirenler mi
Avuçlarımızda bile insan nefesi kokmasını engelliyor da
Yapayalnız bırakıyor bizi?
Özlerim camlardaki buğuları,
Düşlerimi çizmek için özgürce...
Havadaki sis alamaz umutlarımı,
Bilirim güneş var geride
Ama gene de akar gider gözyaşlarım kendince
Sis çekilene kadar nedensizce.
Hadi, akşam oldu...
Gurup vaktindeyiz,
Duy ey gönül yalnızlığımın sesini...
Ya da gör gözyaşımın süzülüşünü...
Sende kaldı gönlümün gölgesi,
Görmezsin bilirim...
Güneşin gidişine yükleme suçu,
Giden sendin aslında.
Özledim...
Doğarken gün,
Kapıyorum gözlerimi
Yanımda olacağın hayali ile
Ve bekliyorum seheri.

20.03.2008

] ] ]

Başa Dön