penceremin camını kırarcasına dısarıda yagmur yagmakta, bana inat sanki akıtıyor içindekilerini.. bense elimde sigara bogazımda daha henüz gecmeyen acı tadı hissederek biraz daha yaslanıyorum galiba.. ölüme bir adım daha.. fosil olup topraga ulasma yolunda ilerliyorum..
gökyüzü ıslatıyor bedenimi ve besliyor içimdeki bitkilerimi, umutlarımı yeserterek ulasıp dokunuyor benim dünyamdaki bulutlar ülkesine... ip gibi uzanmıs, sarmıs dört bir yanımı.. ben ellerim baglı oturmaktayım, pencere kenarında aclık hissimi yatıstırıyorum ve bir yandanda ıslaklıgı yasamak için bedenimde cıkıp gidiyorum kapıyı ardımda bırakarak.. gökyüzü sanki cagırıyor beni, ısık gönderiyor, onu farketmemi saglıyor halbuki hep içimde yasattıgımı bilmiyor.. biran için unuttum onu. inkar etmiyorum fakat elimde değildi, sebepsiz yasadım ayrılıgı sorgulamadım ve döndüm.. dumansız devam ettim acı tadı hissetmek umdunu tasıdım aramadım gelmesini bekledim.
aclık hissim yatıstı, ıslaklıgı yasadım ama yarım kalmıslıklar tadındaydım.. ve yine aynı acı hazzı yasıyorum suan parmaklarımın arasındaki hayat kaynagımla.. ezgiler akıp gidiyo ve sarkı suan hiç bitmiyo ... arkamdan yankılandı gögün gürültüsü fakat sadece ısıgı hissettim. penceremin camından sızıp farklı penceremden yansıyan zikzaklı çizgilerini hissettim.. ve hemen bir anıt mezar diktim varolmusluklar adına, sonrada yenimezarlar inşa ettim.. içimi titretti, gıdıkladı ve sesini cıkarttı sonunda gök ve bir adım daha yaklastı diz kapaklarımın yanına.. bense diz kapaklarımı saklamıs kapının acık kalan ufak aralıgından sızan rüzgarı cektim içime.. yagmur hala dinmedi ama eski tadından farklı akıtıyodu parcalarını. penceremden dısarıdaki farklı yasamlara dokunmak istegiyle bakındım.. karsı apartmandaki komsu ciceklerine el uzattım ve sonra ahsap catıdaki cizgilere takıldım.. önce ipi astım sonrada kendimi.!! aslında salıncak kurmaktı niyetim... niyetim sonsuzluga dogru gök yüzünde havalanmaktı ve gercekten özgürlüge ilerledim. acmıstım kanatlarımı ve uctum ama ipin ucunda..küllerimi savurmak zorunda kaldım.. yeniden yaratmaya cabaladım kendimi ama coktan ipin ucunda kaybolmustum. sonun basındaydım coktan ve coktan tüketmistim ölüme dogru atacak olan adımlarımı..
ve sarkı bitti...
(sur le fil-amelie soundtrack)
