Bir gün bir yabancıya tutuldu yorgun yüreğim.Bir mola istedi,belki bir yudum suya muhtaç,bir lokma sevgiye aç ve biraz üşümüş.Titrek kanatlarında gece kuşlarının ve beyaz tüylerinde martıların,uçmak istedi.
Ama bir yabancıydı.Nasıl olacaktı ki bu.Sevgilerin olmadığı bu dünyada hangi yabancı su verirdi yüreğime.Kim bir lokma sevgiyi herhangi birine verirdi.Kim ısıtırdı yüreğimi.Ben onu istiyordum.Yalnız onun sevgisini istiyordu yüreğim.
Tanımak istedim.İlk fırsatta anlattı derdimi.Ama biraz korkaktım.Belki ısınmak isterken donmak,belki de açlıktan ölmek ve susuzluktan kurumak vardı içimde.Hırçındım.Korkumu sertliğe çevirip sunuyordum ona.Bir an kaybettim.O an da korkum masumca çıktı ortaya.Kaybetmeye çalışmaktansa kazanmaya kadar verdim.
Ama o bir yabancı.O hala yabancı.Ben varım,o var.Ama Biz yokuz.Biz olmalıyız.Ya sonunda, yada SONSUZLUKTA !!! ]
