Ölmekten korkmuyorum sevgilim,
Kollarında nihayet bulacaksa ömrüm.
Nice acılar çektim kolların yokken.
Şimdi bana anne kucağı gibi gelir ömrümün yiteceği bu kucak.
Ne gariptir bir hasta gibi değil de bir aşık gibi hissetmem hala,
Ne gariptir ki kokusunu duyduğum toprak değil böylesine az kalmışken..
Kollarını daha sıkı sar, sar ki alışayım tenin kadar beyaz kefenime.
Bugün, veda zamanı olmasın isterdim.
Ama öyle huzurluyum ki…
Doğruları ve hissettiklerimi söyleyebilmek için çok vaktim olmadığı için konuşuyorum.
Affet beni, konuşuyorum çünkü yıllarca süren bu hasret bitmeyecek gibi.
Sevgilim, susmuyorum çünkü bilmeni istiyorum,
Seni Seviyorum.
Sana çok teşekkür ediyorum.
Beni çok sevdiğin, misafir ettiğin ve yolcu etmeye geldiğin için.
]
