Utanç Duymak İnsanlığından

Göğe çınar gibi yükselir; Dosta eğilen selamımız.

yazı resim

UTANÇ DUYMAK İNSANLIĞINDAN

Herkes,
Bir şey yapmayı
Beklerken, bir şey
Yapmamak!...
Herkes,
Konuşmak beklerken,
Sus pus olmak!...
İnsanlık can çekişirken,
İnsan olduğunu
Unutuvermek…
Ve insanlık,
Can hiraş kıvranırken
İnsan olarak,
Seyretmek susarak…
Bu kötüye alamet,
Kendini kandırarak,
Kanmak, aldanmak:
Acıları kabullenmek
Sever gibi acı çekmek…
Bu bir sapmadır;
Yok olmaya gidiş…
Gidiş o gidiş…
İnsanlığından kaçmak,
Gizlenip utanmak;
Utanç duymak insanlığından.

M.Nazım Güler ] ]

Başa Dön