kasvet basmış hayatları..
koşuyorum
elimde umut çiçeği
bir o yana
bir bu yana
teselli yok
boyunlar bükük
yürekler
kor ateş
fayda etmiyor
yüzüme zorla
giydirdiğim
gülümseme
gözlerim
acıyla bakarken
dilimde kaybetti
avuntu sözcüklerini
serde yalnızlık
ben kendime uzak
sen bende
gurbetken
bitsin gece
sussun
karanlık yürekler
bir turuncu güneş
doğsun
artık
doğsun
umutların
üstüne
çok geç olmadan
düşler kaybolmadan