Kalemle kağıt arasına sıkışmış bir hayatın, silgi artıkları keyfindeyim şimdi her gece...
ne kadar süpürsem, yapışıp kalan kırıntılar
kalemlerin izleri var.!
hani boşver desem
vazgeçemediğim banalarım, dairlerim, kendimden kalanlarım var.
işte böyle tutunuyorum kalemin mürekkebine.
her cümlede bir sen yok edip,
bir ben var ederek
kendim olma umutlarım var.. yeniden...
