TÜRK POLİSİ
Yurdun asayişi için hiçe sayarlar canlarını,
Akıtırlar son damlasına kadar kanlarını,
Suçlu peşinde koşarak geçirirler her anlarını,
Birbirlerinin en yakın dostu yine kendileridir.
Kör bir kurşunun nereden geleceği belli olmaz,
Türk polisi yurdun derdi ile uğraşırken kendi derdine yanmaz,
Yüreklerinden vatan sevgisi eksik olmaz,
Peşpeşe sokaklarda koşmaları tertemiz bir dünya içindir.
Kalplerinde umutsuzluğa yer vermezler,
Kalleşlik hıyanet nedir bilmezler,
Arkadaşları ile beraber ölmekten çekinmezler,
Geceleri gündüzleri belli değildir.
Geçen günler birbirini kovalar,
Yan yana gülüp yan yana ağlarlar,
Kötülükle omuz omuza savaşırlar,
Ömürleri dereler boyu akan su gibidir.
Her sabah evden çıkarken arkalarında bırakırlar ailelerini,
İstemezler bir damla göz yaşı döküp üzülmelerini,
Hüzüne umutsuzluğa kapatırlar yüreklerini,
Evlerinde geçen en mutlu akşamları hayatlarının tek güzelliğidir.
Karamsarlığı beraber attıkları kahkahalar bitirir,
Bazen beklenmedik bir haberle hüzün mutluluğun yerini alıverir,
Doğan sabah güneşi polislerimizin gülümsemesidir,
Kalplerinde taşıdıkları en güzel şey yaşama sevgisidir.
Vermezler nefrete sevginin yerini,
Soldurmazlar yüzlerinde açan güllerini,
Terk etmezler zorda kalan kardeşlerini,
Onların dostluğu bütün insanlığın örneğidir.
