Anlamıştım artık
Çok geç olsa da ömür azalsa da
Hissiyat dalgalar misali halim için ağlasa da
Toprağımda
Vatanımın bağrında
Anlamsızlık bulvarında hamaset girdabıyla
Durmadan
Bıkmadan, usanmadan
Utanıp arlanmadan akidemi hakir görüyor
Kutsiyetimi
Dışlıyor, hali anlamadan
Tefekküre dalmadan, kin kusarak saldırıyor
Birliğimizi
Dirliğimizi, sevgimizi
Hasret yumağı oluşturan nesillerin özlemini
Nisa kimliğini
Edebin güzelliğinde ki ahengini
Görmezden geliyor karanlığa davet çıkartıyor
Milletin anasını
Anaların baş tacı olan hayâsını
Alaşağı ederek keyfiyette dileyerek talan ediyor
Neslin emniyetini
Canın hüküm içinde ki sebebini
Kanın aidiyet için seferber edileceğini bilmemesi
Garipliğime
Duçar oluyor, havsalam zorlanıyor
Düşünmek, bir türlü hüzün solumama yetmiyor
Anım, kanım
Canı bahşeden için ancak varım
Ne sazım ve nede arsızlığı marifet sayan yobazım
Hakikat için
Varım, öteler iklimini soluklanırım
Ben kendi toprağında mülteci olan zavallı kalanım
Sabrı anarım
Çileyi azimle yudumlarım
Aşk için candan, canandan vazgeçer hep koşarım
Mustafa CİLASUN
