Ağlamak istediğim birkaç şey var.
Sanırım Erdem bugün benden baskın.
Sessiz çığlıklar asttı sabah.
O kendine “Deli” diyor,
bense aşk.
Kalbim dönüyor sanırım aşkım düştü.
Artık biz diye bir şey yoktur kaderimde.
Sadece “B-i-z”.Bir gün eğer kapımın önünden tesadüfen geçecek olursan ve beni “Öldü mü?” diye merak edersen kapıyı üç kez tıklat yoksa açmam.
Diğer zamanlarda kimseye açmıyorum kapımı.
Ölüm kapımı çalarsa diye korkuyorum seni görmeden.
Yıldızlar bize uzak oldukları için güzel gözükürler.
Toplayıp koysam eline kapatırsın.
Sende benim yıldızımsın elime almaya değil bakmaya kıyamıyorum.
Elime almak mı?
Kendi katilim olmak istemiyorum.
Şimdi yine seni arayacağım.
Bilmediğim adreslerde, bilmediğim sokaklarda kaybolacağım.
Evet, biliyorum yıldızlara ulaşmak imkânsız.
Ben zaten ulaşmak istemiyorum, uğrunda ölmek istiyorum.
Erdem deli gömleği giydirilmiş gibi.
Yine seni sayıkladı sanırım rüyasında seni görmüş.
Ona senin öldüğünü söyledim.
Bana kalbini göstererek aşkının kalbinde can çekiştiğini söyledi.
Ya gel bu kalbe suni teneffüs yap ya da bırak kalbime giden,
içinde seni taşıyan tüm damarlarımı kesip intihar edeceğim.
