Akan gözyaşlarıma bak
Nasılda süzülüyor pınarlarından
Sessizce dökülüyor yanaklarımdan aşağı
Baharı yaşamadan, yazı görmeden henüz
Şöyle doyunca
Hüzünle göründü sonbahar.
Ne tatlı nağmeler kaldı odamda
Ne şen kahkahalar
Lambanın bile ışığı azaldı sanki
Yoksa gözümün feri mi azaldı
Yaşlanıyoruz da haberimiz mi yok
Zalim yılların elinde.
Bırak yakamı ne olur
Daha tutamadım ellerinden
Dokunamadım tenine
Doya doya, kana kana
Sevemedim henüz.
Yağan yağmurda beraber ıslanmadık
Beraber gülmedik, beraber ağlamadık
Daha yapamadığımız o kadar şey var ki
Avuçlamadık güneşi
Kırık camlar üzerinde çıplak ayakla yürümedik
Gözümüz değilse de ,gönlümüz kapalı atılmadan hayata
Daha yaşamadan henüz, yaşayamadan
Gönlümüzce.
Bu acelen neden
Neden bu fütursuzluğun
İhanetin
Tam da mutluluğu yakaladım derken.
