Susarak sevmek
Susuşarak…
Kayboluşlarını yüklemek kelimelere
Kilitlemek dudaklarını
Yüreğini olduğu gibi
Susasak
Susuşarak sevmek
Hangi bahara yakışır ki susmak
Hangi urganın çözümüdür
Ki bu düğüm
Hangi susuşla çözülünür
Ama artık çabalamamak
Daha da bağlamak belki
Susarak sevmek susuşarak
Bir tebessüm bırakırken gönüllere
El sallamak
Gelmek isterken oysa
Vedalaşmak
Konuşmak isterken
Çığlık çığlığa
Susmak
Susuşarak sevmek
Bir başka çığlık gezinirken ciğerlerimde
Gözlerimde bile fışkırırken
Alev alev
Aldırmadan
Yanaşmadan aydınlığa
Karanlık bir susuşla
Susarak sevmek
Deniz…
Artan hırçınlığını vururken yüzüme
Konuşurken çığlık çığlığa benimle
Bense
İnadına
Kaybolmuşken susuşluğumda
Susuşarak
Suskun
Ve puskun sevmek
En derin susuşlarım
En yırtıcı çığlıklarımla savaşırken
Yıkılmak
Susmak
Susmak
Deli gibi haykırırken susuşlarım
Duyulmamak
Öylece bakakalmak
Öylece yanakalmak
Ve öylece sana kalmak
Ve susuşmak
Susuşarak
Susayarak
Suskunluğa haykırarak
Sevmek…
Ki hangi susuş duyurur ki yalnızlığı…
Hâlbuki gevezelik lazım bize…
Yoksa her susuş artırır karanlığı…
Not: yinede susuyorum...
