Sonrası.
Suskunluk ve hiçlik
Martı telaşında afarozmilar
Babam kendini ateşe attığında
Bir Kasım soğuğunda
Anlamsız kalabilir Leyli
Şu şunun goncası
Şu ölüm yoncası
Leylim leylim
Yıldızlar daha yakın bana
Senin olmadığın kadar
Dokunsam tutuşacak
Dokunsam düşecek gibi.
Mart kapında
Az kaldı tükeniyor
Yitiriyor Mavilik
Yitiriyor insan.
Gün gibi aydın,gün gibi silik
Gül gibi düşmüşsem
Yalnızlığına.
Oysa
Ne güzeldi üzerindeki
Letafet .
İki çiğ tanesi, iki kabus
Bir yanımız halaylarda
Bir yanımız
Zangoç darbesi.
İyi tutun Kan güllerine
Sevilsin Bahrevan.
Hazarın kıyısında söğüt dalında
Neyimiz kaldı ki
Senden sonra?
Mezopotamya da Güneş açtığında
Asuri bir Dilber
Tutuşur dizelere
Yüreğim her çınladığında
Ekmek gibi
Sevmek gibi
Ölüm gibi
Sonrası;
Yedi gün batımı
Yedi Karanfil
Yedi Hüzme,yedi suskunluk
Ne çok çekmişim Genzime..
Böyle ölür aşık ,Sevince.!
YZ
