]dün, bir ara
pencereme dayanmış,
efkarla sigaramı tüttürürken,
karşı parktan iki adam çıktı birden
biri oturmuş,diğeri onu ittiriyordu...
gözlerine baktım da, her ikisinin
garip geldi
bir terslik vardı sanki
oturan, ittirenden daha büyük görünüyordu...
bir isyan, bir bir figan
kalkıp yürümek istiyordu...
ama diğer adamda tık yok
bir umarsızlık, bir inat
onu dinlemiyordu...
her ne kadar kafam karışsa da,
sigaramdan bir duman daha çekince
'şıp' diye anladım..!
bence adam onu degil,
katmış önüne,
gözlerinde hınzırca bir gülümsemeyle,
aslında,kendi çocukluğunu gezdiriyordu...
Şıp Diye..!
...her ne kadar kafam karışsa da,/sigaramdan bir duman daha çekince / 'şıp' diye anladım..!