Senin yokluğunun
Titremelerinde neye müptela
Olduğumu sorguluyordum
Hissiyatımın derinliğinde
Nice mefkûreler
Sosyolojik temayüller
Karşısında bir neticeyle
Terakki
Yapamamanın
Sancısıyla kan kaybederken
Dirliğin aşkıyla
Ötelerin nefeslerinden
Sudur eden beyanlar karşısında
Kimliğini
Oluşturan bireyselliğin
Avuntularında kaybolmak
Ne kadar acı tefekkür edilince
Halime
Süruru katan
Sana duyduğum özlemin
Seninle
Hissettiğim hasretin
İdrakine muttasıl
Olduğum tüm değerlerin
Sende
Bulduğum ve
Yudumlamaya korktuğum
Aşkın eseri değil midir sence
Hayat
Memat ilişkisinde
Vuzuhuna eremediğim
Suhulet var ya
İtminanlığımın
Aşikârlığında itiraf ediyorum ki
Senden geçen bir güzellikti bana
Ses
Çıkartmasından
Korktuğumuz ahşap
Merdivenlerden terasa çıkarken
Seninle
Ancak fark ettiğim
Bir güzellikti bana hikâye
Ettiğin ayın insicam öyküsünden
Yıllarca
Nazar ederdim
Lakin senin gözlerinden
Sözlerinden
Aldığım deşifreler
Ne kadarda
Ötelerle barışık besteydi
Benliğimde ki
Mevcut çetrefilliğin
Biganeliğinden
Sıyırıp
Çıkartıyordun sen
Sessizliğinin
Ülfet sunduğu nazarıyla
Senin
Utanmam var ya
Hasretini çektiğimiz
Mekânlar bulvarında
Tangırdamaları duyarken
O vakit
Sana karşı sinemden
Zuhur eden sevgiyle müsemma
Olan saygı galebe çalıyor
Nisa
Kimliğinde ki
Edebi hal hatırlanıyor,
Bir zenginlik olarak
Halime izler bırakıyor
Aşk sensiz
Ne kadar anlamlıydı ki
İlk adım olarak
Hissiyatıma
Nakşetmeseydi
Merakı
Öncelemeseydi
Ümidi yeşertmeseydi
Hüznü diriltmeseydi
Tefekkür ile ötelerin
İzlerinden bir söz etmeseydi.
