özlediğim kadar uzaklaşsan
bildiğim adreslerin yokluğunda
teninin kokusu içimde kaldı
bir kaç kırık saç telin
aynadaki son öpuçük
kalbimin en ıcra mahallesinde
yani sensizliğin adresleri
duysan
koşsan
yitik hayatımın gül rengi sevgili
dokunsan bir daha
uzaklardaki gölgeme
yeşerırım yeniden kök sallarım yaşamın kıyısından
sana gelen rüzgarın oğultusu ile