Parantez açıp,
Yazıyorum beyaz kanatlarına,
Doyumsuz gecelerin,
Yağmur getiren sabahlarına,
Dokunuyorum bile bile,
Kan damlayan,
Dudaklarına,
Omuzlarına yaslanıyorum izinsiz,
Nefeslenircesine tükeniyor zaman,
Tükeniyor herşey gözlerimin önünde,
Bakıyorum,
Yok senin gibi anlayan,
Boynun bükük,
Hep böyle mi kalacak,
Aslında,
Dilin tutuk,
Sanki hiç konuşmayacak,
Sende bilirsin,
Zaman gibi yaşamadık biz,
Mevsimsiz yakalandık bu acıya,
Yürekten,
Mevsimsiz atıldık bir ömür,
İki birbirine uzak kıyıya,
Ötesi yok,
Bedenle yakıldı tüm gülüşler,
O en uzun bekleyişler,
Sen konuştun yalnızlık,
Ben dinledim hep ayrılık,
Rüzgarla uçup gitti bütün sevişler,
Biliyorum,
Senin en güzel hayatındı,
Beni unuttuğun yanın,
Oysa ki,
Ben yaşamamıştım,
Dersem üzülme sakın,
Parantezi kapatıp,
Ne uzağım artık,
Nede delicesine yakın,
Sen bir doğru,
Ben iki yanlışmışım,
Anlamamışım,
Seni hiç tanımamışım...
