Anladım ki sonunda benim sorunum kendimle
Kendime yar olmalıyım başkasından önce
Yar olmak şöyle dursun bir kez bile yaranamadım
Pişmanlığım kendime olan tek yardımım
Kendime karşı hep böyle acımasızken
Nasıl şefkat bekleyebilirim sevdiğimden
Onu sevdiğim kadar kendimi sevseydim
O da beni severdi adım gibi eminim
Ama biliyorum hiçbir şey için geç değil
Herkes beni terk etse de benim yerim hala bir
Kendimi ne zaman aramaya kalksam
Aynamda hep benim bana bakan
Ah bir onunla barışsam
An meselesi olur belki yarime kavuşmam
Ya da artık beni tek seven o olacağından
O barıştır belki beklediğim vuslatsal an
