Televizyonlarda, Gazete manşetlerinde, söyleşilerde hep bir ağızdan söylenen nakaratlar Esat çocukları öldürüyor...
Siz, savaşı bir ayyaşın düşkünlük histerisiyle talep ederken, tarifi imkansız bir şehvetle arzularken, savaşta çocukların öleceğini, anaların ağlayacağını, göçlerin yaşanacağını bilmiyor muydunuz?
"Suriye de bizim istediğimiz düzen kurulacak. Esat her ne pahasına olursa olsun gidecek," derken, bu emelleriniz gerçekleşsin diye, NATO ve BM Suriye ye müdahaleye çağırırken, Libya da NATO bombardımanında ölen binlerce insanın acısını es geçerken, hatta o bombardımanlara destek çıkarken. Kısacası" Esat gidecek! Savaş, savaş istiyoruz" diye yırtınırken Savaşta katliamların yaşanacağını, çocukların öleceğini, annelerin ağlayacağını, kıtlıkların yaşanacağını bilmiyor muydunuz?
Savaş bölgelerinde; mülteci olur, savaş bölgelerinde bombalar patlar insanlar ölür. Savaşta anneler ağlar, şehirler yağmalanır, tecavüzler olağanlaşır, İnsanlar insan olmaktan çıkar, hayvanlaşır, yüzyıllar sürecek kin-ler peydahlanır.... Savaşta ilk önce insanı insan yapan masumiyet ölür... Bunları da mı bilmiyor muydunuz?
Savaşlarda insaniyetten, savaşlarda kardeşlikten, savaşlarda insan hasletlerinden söz edenler savaşın başladığı gün yenilirler.
Savaşlarda emeğin, savaşlarda insanlığın, savaşlarda namusun, şerefin, canın değeri yoktur.
Savaşlarda gücü gücü yetene bir kıyım
Savaşlarda öldürmeye programlanmış insan demeye bin şahit gerektiren robotlar vardır.
Savaşlarda ilk insan ölümüyle insanlıkta ölür...
Hiç mi savaş görmediniz ?
Tüm bunları daha önceden bilmiyor muydunuz?
Şimdi sizlerin savaşlarda insanlar ölüyor. Savaşta çocuklar ölüyor. demeye hakkınız var mı?
Her şeyden önemlisi o savaş mağdurlarının söyleyecek sözünüz, yüzlerine bakacak yüzünüz var mı?
Siz değil miydiniz; savaşı isteyen?
Siz değil miydiniz; Halep i işgal edip Emevi camisinde iki saat içinde namaz kılacağını iddia eden...
Siz değil miydiniz; Dünyanın her yerinden inanç'la körleştirilmiş mücahitleri toplayan ve bu savaş için sınırları ardına kadar açan?
Siz bu savaşta tarafsınız efendiler.
Siz bu savaşın müsebbipleri, siz bu savaşın körükleyicileri, siz bu savaşın heveskârısınız...
Kim, kime sıkmış olursa olsun, bu savaşta sıkılan her kurşunu siz kendi elinizle sıkmak-tasınız.
Ölen her candan, öldürülen her çocuktan, tecavüz edilen her kadından sizler sorumlusunuz..
Bu savaşta çocuklarını kaybeden annelerin, yakınlarını kaybeden, evinden yurdundan olan insanların elleri bu cihanda da öbür cihanda da sizlerin yakasında...
Meydanlara çıkıp müttefiki olduğunuz savaşçı güçleri övüp, karşı tarafı zalimlikle suçlamanızın , savaşta ölen insanlardan sadece kedi taraftarı olduğunuz insanların ardında Timsah gözyaşları dönmenizin inandırıcı bir tarafı yoktur.
Sizin, zulümden, katliamlardan, mağduriyetten anladığınız kendi beslemeniz olan savaşçıların savaşta yenilmesinden başka nedir ki?
Savaşta yalnız insanlar ölmez efendiler.
Sizin şahsiyetinizde görüldüğü gibi vicdan ölür, ahlak ölür, merhamet ölür, sizleri insan yapan tüm hasletleriniz, savaştan medet umduğunuz gün ölür...
Bir gün Barışı dillendirmemiş, savaşın vahametinden söz etmemiş, Barışı savunanları sokak sokak Panzerlerle kovalamış muktedirler olarak sizler... Kimi, ne için, ne hakla yaşanan canilikler den dolayı kınıyorsunuz?
Sizler savaş isterken bilmiyor muydunuz?
Savaşta çocuklar ölür.
Analar ağlar.
İnsan insanlığında çıkar...
Masumiyet ölür
Erdem ölür
Onur ölür
Tüm bunların yanında çocuklar da ölür....
Savaşlarla ilgili önceden bir bilgi sahibi değil miydiniz?
Tüm bunları yeni mi öğreniyorsunuz?
Savaş bu efendiler savaş! Bildiğimiz savaş!
Savaşta insanlar, insan öldürmeye gider Pamuk toplamaya değil.
Tarafı olduğunuz canileri es geçip Esad güçlerinin öldürdükleri üzerinden ciyaklayıp durmayın...
Bu savaşta cani devşirip başka ülkelerin işlerine karışacağınıza ve yarattığınız sonuçlardan hayıflanacağınıza, biraz da samimi bir şekilde Barışı dillendirin de dediklerinizde samimi bir taraf bulalım
