Sanatın Ateşi Ufkun Işıtır...

siir

yazı resim

dert keder için de varsa bir sürü
alıyor hüzünü türlü çeşit ır
sönmedikçe korkma kaygısız yürü
sanatın ateşi ufkun ışıtır

kurduğun o hayal pembe renk düşün
adeta diyor ki çok iyi düşün
gecenin kapkara pençesi düşün
sanatın ateşi ufkun ışıtır

kim karşı sanata " sen bir lekesin"
diyerek kılıçla baş bile kesin
varırsın böylece menzile kesin
sanatın ateşi ufkun ışıtır

ne vakit gidilse görmeye Şile
özlem azalırdı mavi yeşile
nasil anlaşamaz imsan eş ile
sanatın ateşi ufkun ışıtır

aydın ise hükmü vermiyor peşin
müşterek hayatsa saçı kırp eşin
çünkü iyiliği gelir art peşin
sanatın ateşi ufkun ışıtır

istemez köpeği ısır at aşı
hiciv ile dök o eteğin taşı
gelecek kuşağa nesile taşı
sanatın ateşi ufkun ışıtır

bal misal şu şiir ile genzi yan
bilmez ülke ferdi hiç zarar ziyan
etraf aydın eder o şua ziyan
sanatın ateşi ufkun ışıtır

bir şair çiçekte türlü kokuşu
içine çekerek severr o kuşu
tırmanır inatla nice yokuşu
sanatın ateşi ufkun ışıtır

yokluğu acıkır yada susanır
fert bu hali cinnet olgusu sanır
sanat olmadım mı herkes usanır
sanatın ateşi ufkun ışıtır

ne gerek var idi top obüse ne
düşman ihtiyacı tek o busene
kapkaraydı mazi belki bu sene
sanatın ateşi ufkun ışıtır..

Başa Dön