Halimi
Sana anlatabilmeyi
Ne kadar çok isterdim bir bilseydin
Belki
Aşk için ilk gözyaşlarım
Senden olandı, parmaklarımın arasında
Tuttuğum
Kalem, yazmaya cesaret
Edemediğim mısralar, sinemde yankılanıyor
Bekliyordun
Ama ben çaresizliğimle
Sana olan hasretimle yazmaya korkuyordum
Etrafında
Pelesenk olan hevesler
Ne kadar bariz çıkıyor ahenksiz sesler
Bizzat
Önünde diz çökmeyi
Marifet telakki eden nefesle
Senin
Dikkatini çeken
Çok gayretli olan onca hevesler
Teninde solmak isteyen uhdede kalan ümitler
Sana
Nasıl yaklaşa bilirdim ki
Cazibemde mevcut olan sefillikle mi
Tebessümünle
Kokuları salan güzelliğinle
Sana yaklaşmaya esaret bulmazdım
Yanında
Adımlayamazdım
Sen o kadar farklıydın ki nefeslerimde
Sensiz
Olan her şey melalimle
Serdettiğim nefeslerle dolan gizemler
Sensizlik
Diyarında soluduğum
Bir mahzunluğun adımlarıyla anıyordum
Her
Bir seste seni aramak
Senin bahşettiğin renklerine konmak
Uçan
Kelebeklerin kanatlarında
Seni anmak, medet bekleyerek solumak
Lakin
Ummanlar içinde
Ötelediğin nefeslerinde kaybolmak
Şimdi
Sana olan hasretimle
Toprak içinde sessizce kaybolmak
Hala
İç sızılarında anılmayı
Bekleyerek murat içinde sessizce uyumak
