Vaktiyle bende çok sevdim
Düşler sokağının tülsüz penceresinde
Hani o... çok yazık!
Kalbinde yerini bilmeyen saf aşık
O benmişim meğer
Uykulu gözlerim yalan ya
Ben inadına seni düşünüyorum
Düşünüyorum ya öylesine düşündüğümü
Öyleyse varmıyım yoksa öylesinemi
Vaktiyle bende çok sevildim
Hani o sevgilinin bilmediği türden
Yaşıyorum yaşatılmadan ziyade
Ellerini tutamadan gözlerini silemeden
Biliyorum herşey çok açık
Kalbinde yerini bilmeyen saf aşık
O benim!!
Ama senin değil, inadımın esiriyim.
