Sahipsiz günlerimden birinde
Çıkageldin Sevdiğim
Hiç farkıma bile varmadın
Öylesine bir gelişti işte..
Kağıthaneden başlar
Hikayem benim
Pirgos
Ağaçlı
Çiftalan istasyonları
Güzergahımdır..
Platforma dizilen
Çelik ray; benim
Kayıp olsamda şimdilerde
Varsın;
Kara toprak gizlesin beni
Varsın;
Paslar yutsun du beni.
Öylesine sahipsizdim ki
Geldiğinde
Ne umutlar besledim
Bilirmisin?
Buz tutmuş yüreğin
Kırdı dallarımı
Hercümerc oldum işte
Ayakların üzerimde pürmüz..
Gövdemdeki derin izler
Şahitidir sahipsizliğimin
Unutulmuşluğumun.
Gözlerin bana Karpit
Keşke yüreğin
Bana sahip çıksaydı
Kaldırıp yerlerden
Gizlerden,sevilerden
Düzeltseydi ellerin Mengene
Yalnızlığımı bitirsen
Yürek açıklarımı alırken Ergo
Sarsıntıları engellemek için
Olabilseydin bana Rondela..
Bulon ve Cebre
Sevdaya düşüp
Raksını yaparken aşkın
Tirfon olup;
Çakılsaydın ciğerime..
Yalnızlıkları
Yaşarken Zambak
Ölüler şehrinde
Balastım olup
Isıtsaydın beni;
Traversler içinde
Sad-ı Abaddan geçerken
Karadenize
Yoldaşım olsaydın
Keşke;
Mamurlarım
Cümbür Cemaat
Banyoya giderken
O kadar yalnızım ki
Bu şehirde
Dekovil Hattı
Unutulmuşlar listesinde.
Hapsedilmişim
Gabyoni kafeslerde
Üzerim şimdi perre kaplama
Sen bana Blokaj
Ben sana Anrojman.
Birbirini kaybetmiş
Conta da
Burajım olmanı
Düşledim yıllarca
Vakitsiz gecelerde..
Varyantım Veryansın ederken
Aplikasyon ağlamakta
Fleş,Dever,Ekartman
Anglaşe olmuşken gize
Belgrad ormanlarında
Kalmış Aliyman,Sürekartman..
Bırakıp giderken beni
Çakırkeyf havalarda
Entellektüel yorumlarda
Sana olan hislerimi
Ölçemez elinde ki Kumpas...
Seni gördüm
Beni tanımasanda
Bildim seni
Günahım.;
Apletim yüreğinde
Sendin işte;
Kaybettiğim gençliğim
Bin dokuz yüz ellide.
