Sana aşık olmanın bana acı verdiği, uzun ve bitmeyen gecenin sessizliğinde yazıyorum bunları...
Hasret yangını alev alev yakıyor sanki her yanımı ağlayasım bile yok ; sensizliği herşeye inat sadece kendimle yoğuruyorum biteviye..
Aşka dair ne varsa yeryüzünde silip , atasım var
ama nafile gücüm yetmiyor ruhumun yorgunluğu yansıyor bedenime.
Sonra seni düşündüğüm şu an beni düşünmediğini hissedip , üzülüyorum ve kızıyorum kendime... Gözlerin aklıma gelince buzları eriyor yüreğimin içim acıyor , seni sevmekten yorulduğumu hissediyorum birdenbire...
