Dün gece eve bir adam geldi. Seni sordu. Yok dedim. Oysa sen içerde uyuyordun ama korkmuştum ben başka bir şey demedim. Yok dedim sadece. Geldiğinde söylersin bana bir uğrasın dedi ama ben başka ne diyebilirdim ki?Sadece çok korkmuştum.Başka bir şey demedim. Vazgeçtim söyleme ben onu bulurum dedi. Yine bir şey diyemedim.Güldü gitti.
Bir hafta öncesinde de sen ortalıklardan kaybolmuştun zaten. Beni terkedip gittiğini sanmıştım. Yokluğunda öyle çok ağladım ki. Yanıma Selma geliyordu, çocuklar geliyordu. Sus diyorlardı, ağlama, deymez ; ama ben susmuyordum. Durmadan ağlıyordum. Ve hep düşündüm. Gelecek, geri gelecek, mutlaka gelecek diye.
O günlerde çocukları okula hep Selma götürdü. Ben çocukların yüzlerine bile bakmıyordum. Sadece ağlıyordum. Selma çocukları yediriyordu, onlara kitap okuyordu, birlikte televizyon seyrediyorlardı. Bense ağlıyordum.
Sonra dün sen geldiğinde ben daha ne diyeceğimi bile bilemedim. Aslında o kadar çok şey sormak istiyordum ki. Yattın ama ben bir şey diyemedim. İşte sen uyurken geldi o adam. Seni sordu. Yok dedim. Oysa sen içerde uyuyordun ama korkmuştum ben başka bir şey diyemedim.
İki gün sonra o adam tekrar geldiğinde ben ağlamayı bırakmıştım. Gözüm çocukları da görmüyordu hiç. Sadece pencereden bakıyordum. Seninki yine kaçmış dedi. Hemde şu kızla birlikte. Doğrusu sen bunları hak edecek kadın değilsin ama o adamda da hiç kafa yok. Elindekinin kıymetini bilmiyor. Ben cevap vermedim o da daha fazla konuşmadı ve gitti.
Kapıyı kapattım. Dönüp evin haline baktım. Ev çok kötü bir durumdaydı. Her şey birbirine girmişti. İki gündür bulaşıklar yıkanmıyordu ve zaten evde yemek yapan da yoktu. Çocuklar açtı. Ağlıyorlardı. Kulaklarımı tıkasam bile duyuyordum seslerini. Hep ağlıyorlardı. Bense Selma ile seni düşünüyordum. Bana bunu nasıl yapabildiğinizi sonra Selma yı öldürmeyi. Ama onu nereden bulabilirdim ki?
O adam bir hafta sonra da geldi. Seninkinden haber yok mu hiç?Selma ile nasıllarmış acaba?Rahatları yerinde mi bir sorsaydın dedi. Bana o orospudan bahsetme dedim. Ama o senin kardeşin böyle kelimeler söylememelisin dedi. Öyle kardeş olmaz olsun dedim. Eve baktı, çocuklara baktı. İstersen seni yanıma alırım dedi. Rahat yaşarsın. Hiçbir şey demedim. Adam da çekti gitti.
Evde yiyecek yoktu. Param da yoktu ve çocuklar ağlıyorlardı. Ne kadar sus desemde ağlıyorlardı. Sonra Selma ile seni düşündüm ve Selma yı öldürmeyi. Ama çok çaresizdim. Yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Ben de ağlamaya başladım. Çocuklar ağlıyordu, ben ağlıyordum.
Adam tekrar geldiğinde ben neredeyse kendimi bile bilmiyordum. Gel dedi. Hiçbir şey demedim. Çocuklara baktım. Ağlıyorlardı. Ben başka ne yapabilirdim ki?Sadece tamam dedim.
