Artık ağlayamıyorum
Ağlasam ilaçlarım akacak gözlerimden
Sanki küresel ısınma var gözlerimde
Tek bir damla su yok göz pınarlarımda
Artık gönlümce gülemiyorum da
Kimyasallara sattım ruhumu
Artık ruhsuzum
Ruhumu her gün beşer miligramca kaybediyorum
Mutluluk alıyorum günde on miligram kadar
Sevincimin de ilacı var
Kederlendiğimde, bir hap atıyorum ağzıma
Ama ne alacağımı bilmiyorum ağlamak istediğimde
Eski aşklarımı getiriyorum gözümün önüne
Hiç birini alamadığımdan yine ağlayamıyorum
Sonra geleceğimi düşünüyorum
Hiçbir şey göremediğimden yine ağlayamıyorum
Görsem zaten medyum olurdum
Medyum olunca da zengin
Bu kısır döngüde bir şeyi çok iyi öğrendim
Kendini bile yaşatmaya yetmez sevgin
Artık her şeye tövbe ettim
Her bir hücrem sonsuz bezgin
Bu son sözdür benden size
Artık konuşmaya bile yok mecalim
