Dilsiz pencere
Ama izliyorum yansımalarını
Düşlerimi asmışım üzerine
Bilmiyorum kalan yarımlarını
Zamansız hep uyanışlarım…
Kahvemi ne zaman yudumlasam
Yanına oturup
Kabulleniyorum
Onların başkalaştığını
Kar, aşk olup yağıyor
Güneş, umut olup bakıyor
Bir kuş konuyor
Mesut…
Şarkısı diyor “Unut…”
Renkleri karışıyor sonra
Anlıyorum ana fikrini
Yarım kalan düşlerimin
Hepsi
Sonsuzluğa delalet…
Buralar geçici sabret
Düşünmeye ne hacet…
