Öpüşün asılı kaldı istanbul’un boynunda ..!
Ne çok acı çekti bu şehir
Ne çok gözyaşı döktü
Ama gör bak sevgili
Hiç bükmedi boynunu yokluğunda
Hep asil
Hep ulaşılmaz
Hep güzel kaldı
Mağrur, edalı halini hiç yitirmedi
Yok etmedi esrarlı gecelerin bilinmezliğini
Yüreğinde yaşattı silik şehrin haritasını
Sakladı gizli aşkları
Kurgusu bozuk sokaklarında
Günahları eskitilen
Açıklaması olmayan
Aşk’a kısa bir yolculuktum
İstanbul’un eskimeyen
Işıksız kaldırımlarında … !
