Edep erkân çekilince
Arsızlara ar oluruz
Şer tohumu ekilince
Dağılmayız, bir oluruz
Aşılmazları aşarız
Nehirler gibi coşarız
Dünden yarına koşarız
Yücelerde kar oluruz
Gül yetişen bağlar bizim
Erişilmez dağlar bizim
Apaydınlık çağlar bizim
Düşmanlara hâr oluruz
Mâzimizde erlik vardır
Kimi kalpte körlük vardır
Birlik varsa dirlik vardır
Ancak böyle var oluruz
Gönlümüz olsa da yasta...
Güllerimiz deste deste
Her gün çalınır bu beste
Çetin ceviz, zor oluruz
Bayrak inmez yücelerden
Gün ayrılır gecelerden
Hesap sorup nicelerden...
Meydanlarda er oluruz
Hakikat söyler dilimiz
Dört mevsim açar gülümüz
Harama varmaz elimiz
Alınlarda ter oluruz
Biz ki mazlumun sesiyiz
Kimsesizin kimsesiyiz
Bu toprağın nefesiyiz
Yurtsuzlara yer oluruz
Haktan gelir nazarımız
Dostu kesmez hızarımız
Cana değil azarımız
Kalp gözünde fer oluruz
Aynı paydanın payıyız
Aynı çeşmenin suyuyuz
Aynı ecdadın soyuyuz
Birleşirsek gür oluruz
Bayraktaki kan bizimdir
Şafak bizim, tan bizimdir
Trabzon, Kars, Van bizimdir
Bu vatana yâr oluruz
Bizde edep, bizde haya
Ruhumuzda asil maya
Sözümüzü cihan duya!
Sönmeyen bir nâr oluruz
Bahçemiz bir, gülümüz bir
Dirimiz bir, ölümüz bir
Hissiyat bir, dilimiz bir
Aşılmaz bir sur oluruz
Türkiye bizim evimiz
Yunusça engin sevimiz
Birdir Sünnî, Alevimiz
Dergâhlarda pir oluruz
Başlara çorap örmeyiz
Hainlerle iş görmeyiz
Ölürüz de sır vermeyiz
İlelebet sır oluruz
Harama bakmaz gözümüz
Yalana kaymaz sözümüz
Bahara namzet güzümüz
Gönüllerde zer oluruz
Ders almazsak mâzimizden...
El almazsak gazimizden...
Perde kalkmaz gözümüzden
Bazen bakar kör oluruz
Bahar eyleriz güzleri
Kör eyleriz kem gözleri
Tarihler yazar bizleri
Ateşlerde kor oluruz
Nice devlet kurmuşuz biz
Çağa mühür vurmuşuz biz
Dağı dağdan sormuşuz biz
Hem serkeş hem ser oluruz
M. NİHAT MALKOÇ
